Onu çok özlediðimde avaz avaz baðýrarak, üçer dörder çýktýðým merdivenin sonunda ,sýrtýmýn olanca teriyle ayaz duvara yaslanmak istiyorum ki; içimdeki alev belki bir nebze hafifler .
Onu çok özlediðimde ,binbir zahmet çýktýðým merdivenleri ,yuvarlanma korkusu duymadan dörderli bir þekilde ,ayak bileðimi ters çevirmekten korkmadan ,yere yapýþma ihtimaliyle inmek istiyorum ki; belki ayaðýmýn,bileðimin, dizimin acýsý kýsa sürede olsa kafamý daðýtýr.
Onu çok özlediðim ,içimde hissedemediðim zaman ,bir Kasým günü beni deniz kýyýsýna götürdüðünde ,sivri bir kayanýn üstüne tüneyip gayet rahatsýz bir þekilde omzuna koyduðum baþým ve saydýðým nefesleri düþünüyorum.O zaman onu tekrar yanýmda ,benimle hissedebiliyorum.Nasýl oldu bilmiyorum ama o anlar benim ruhuma ,fikrime ve beynime kazýnmýþlar.Tekrar havayý soluyup,nefesini duyabiliyorum.Deniz bildiðin çarþaf,bizde yatmaya hazýrlanan iki muzýr çocuk olalým sevgilim.Seni çok seviyorum.Bildiðin ve bilmediðin kadarýyla.