Küçük bir köyde, o zamanýn koþullarýna göre vasatýn altýnda sayýlabilecek evde, çocuk gülüþmeleri duyuluyordu. Anne, hamur teknesinin baþýnda hamur yoðuruyor; üç çocuk, kendi aralarýnda oyun oynuyorlardý. Ocakta yanan odunlar çýtýrdýyor, evin duvarýnda gölgeler oynaþýyordu. Anne, süt ve su ile yoðurmakta olduðu sert hamurla âdeta cebelleþiyordu. Biliyordu ki, hamur ne kadar katý olursa, çörek o kadar güzel olur. Gaz lâmbasýnýn yarý aydýnlattýðý odaya; çörek otu ve çið hamurun kokusu yayýlýyordu.

En küçük kardeþ, söðüt dalýndan yapýlmýþ düdüðü öttürüyor, düdükten çýkan ambulans sireni gibi ses, evdekilerin kulaklarýný týrmalýyordu. El becerileri oldukça geliþmiþ olan büyük abla; dokuma peþkirin(havlu) kenarlarýna, dekoratif düðümler atarak saçak yapýyordu. Anne, hamur teknesinden baþýný kaldýrarak, “Kýzým, aman dikkat et, sakýn ola ki yanlýþ düðüm atma, sonra çözemeyiz.” diye kýzýný uyardý.

Ortanca kýz kardeþ ise, bir kenarda sessizce oturmuþ, annesinin hamur yoðuruþunu izliyordu. “Anne! Çok acýktým. Ne zaman piþer çörek?” diye sordu. Anne gülümseyerek yanýtladý: Bir saatte piþer ama bir yarým saat de yolculuðu sürer.” dedi. Bu cümleye, çocuklarýn üçü birden isyan etti: ” Yine mi? Bu sefer gitmese olmaz mý? Çok acýktýk. Gideceði tarla çok mu uzak?” gibi çýkýþlarda bulundular. Anne, duymazdan geldi çocuklarýn telâþlý cümlelerini.

Küçük hamur teknesinde hamuru iyice özleþtiren anne, hamuru hamur tahtasýna aldý. Oklavayla açtý, sonra hamuru büyük kareler þeklinde kesti. Hamur parçalarýný üst üste koydu, sonra bunlarý en büyük hamur parçasýnýn içine aldý. Büyük parça hamuru bohça gibi kullanarak, diðer parçalarý bir güzel bohçaladý. Eliyle bastýra bastýra yuvarlak bir þekil verdi. Üzerine susam ve çörek otu serpiþtirdi.

Ocak baþýna geçen anne, ocaktaki korlarý bir kenara aldý. Her zaman kullandýðý hindi kanadýyla ocaðýn taþýný kor ve külden temizledi. Hazýrladýðý hamuru, ocak taþýnýn üzerine koydu. Hamur küllenmesin diye, hamurun üstünü lâhana yapraklarýyla örttü. Küllü ve kýzgýn kömürle, hamurun üstünü tamamen kapattý.

Çöreðin piþmesini beklemeye sabýrlarý olmayan çocuklarýný oyalamak için, “Hadi bakalým okuyun þiirinizi, bakalým ezberlemiþ misiniz.” dedi. Sýra ile üç kardeþin sesleri odayý doldurdu:

“Kat sürünü önüne
Dolaþ dað, dere çoban
Eriþtin mutlu güne
Diz çök bir yere çoban.”

Derken çörek piþti. Anne, çöreðin üstünü örten kömürleri sýyýrdý. Lâhana yapraklarýný alýnca, altýndan üstü nar gibi kýzarmýþ sütlü çörek göründü. Çöreði ocaktan aldý, sofra bezinin üstüne koydu. Kalýn bir örtüyle, çöreði sarmaladý, uykuya yatýrdý. Odaya, mis gibi çörek kokusu yayýldý.

Sýra çöreðin yolculuðuna gelmiþti. Çocuklar bunu bildikleri için, anneye âdeta yalvardýlar: “Anne! N’olur çabuk gitsin, gelsin.Çok acýktýk.” Anne, beklenen yolculuðu hatýrlattý: “Çocuklar, biliyorsunuz; bu çöreðin unu hangi tarlanýn buðdayýndansa, çörek o tarlayý ziyaret edip gelecek. Bu akþamki çöreðin buðdayý, Tilki Deresi’nden. Onun için çörek, Tilki Deresi’ne gidip gelecek. Sonra da çöreði yiyeceðiz.

Anne baþladý, çöreðin yolculuðu hakkýnda çocuklarý bilgilendirmeye: ” Az önce evden çýkmýþtý, þimdi Aþaðý Pýnar’a vardý. Oradan su içeçek....Harman Kaþý’ndan Pazar Kaþý’na gidiyor þimdi....Karaköy Dibi’ne vardý. Burada birazcýk dinlenecek....Beyçayýrý’na geldi þimdi, bizim tarlanýn yolunu tuttu...............Tarlaya geldi ve tarlanýn sýnýrýndaki alýç aðacýnýn dibine oturdu.”

En küçük kardeþin “Dinlenmiþtir, hadi dönsün artýk, çok acýktým.” homurdanmasýný duymazdan geldi anne. Çünkü çörek, yenecek kadar soðumamýþtý. Devam etti: ” Dönüþ yolu, kýsa sürecek. Baþka bir yerde dinlenme de yok. Üstelik, yolu iniþ aþaðý.....Kalktý geliyor. Aaaa! Koþuyor bir de......Yolu yarýladý bile..Köye yaklaþtý.” Bunlarý anlatýrken, bir yandan da sofrayý hazýrlýyordu anne. Çöreðin yanýna pestil ezdi, küçük bakýr taslara doldurdu.....”Evet, geldi çörek.” dedi sonunda.

Böylece, sýcak çörek soðumuþ, yenecek kývama gelmiþti. Çöreðin bohçasý açýldý.” Kesersek hamur olur, yine elimle böleceðim.” dedi anne. Böldüðü çöreði çocuklara paylaþtýrdý. Radyoda çalýnan türkünün, ocaktan çýkan çýtýrtýlarýn eþliðinde güzel bir akþam yemeði yediler.