Bir varmýþ bir yokmuþ, bir zamanlar uzakta bir yer yokmuþ, her yer yakýnmýþ. Birbirlerine gidip gelemeselerde, hep akýllarýnda olduklarýný bilirlermiþ. Ýki kadýn varmýþ, birinin adý romantizm diðerinin ise materyalizm’miþ.
Romantizm, özgür irade ile ortaya çýkabilecek her fikrin, aslýnda insan için varolabilecek her olumluluðu üretebileceðini savunur. Sanatýn her dalýnda, savunulan bu görüþ “Kuralýn, kuralsýzlýk olmasý gerektiðini” iddia etti uzun yýllar. Ýnsanlar, bu masallara inanmak istedi. Çünkü doðasý, sýnýrlandýrmayý sevse de, sýnýrlandýrýlmak istememekteydi. 18 . yüzyýlýn sonundan baþlayýp, 19.yüzyýlýn ortalarýna kadar hüküm sürdü. Ama aykýrý düþünceler, mutlaka rahatsýz edecek bir zümre ile karþý karþýya kalmýþlardýr yýllardýr. Ve bu baskýcý sistemin zorlamalarý ile oluþmasý gerekli yeni düzenin metni netleþerek ismi Materyalizm olmuþtur. Romantizmin verdiði iç huzur, saðladýðý iç denge, kalýcý, yapýcý ruhlar yaratýrken, materyalizm bütün bunlarý yýkýp, yokedip yerine kendini tanýmayan, kýsa süreli mutluluklarla, karnýný doyurmaya çalýþan, bir ruh yaratma kaygýsý içindedir. Romantizm, gerçek ise, materyalizmin, yalan olduðunu ispat, herkesin kendi hayatýndan kesitlerle bile mümkündür.
Özgür iradenin, akla iyi þeyler çaðrýþtýrmasýyla beraber gerçekte, hiç ummadýðýnýz bir nesnenin, kötü ellerde, ne þekilde, deðerlendirildiðini tarih bize defalarca göstermiþtir. Bu yüzden, romantizmin sýnýrlarýnýn, ne zaman baþkalarýnýn sýnýrlarýný aþtýðýnýn tespiti mümkün olamadý. Güzelliklerin mahvolmasý için küçük sivilceler yeterli olabilir yetenekli ellerde! Önemli olan sahip çýkabilmek, bugün romantizm akýmýnýn öncülerinden olan Victor Hugo, eserleri ile bizi yoðun olarak etkilese bile, o eserin yazýldýðý andaki düþünceler, ne kadar etrafýmýzý sarabilir ki. Bu etkinin ne kadar kýsa süre aldýðýna dair, romantizmin akýmýndan etkilenen Almanya’da, Hitler’in 1921-1945 yýllarý arasýnda liderliðini yaptýðý, Nasyonal Sosyalist Alman Ýþçi Partisi'nin 1933'te iktidara gelmesiyle Almanya baþbakaný ve 1934'den ölümüne kadar Almanya devlet baþkaný olarak görev yapmasý sanýrým çok düþündürücüdür.
Bizim, çocuklarýmýza, acýmadan yüklediðimiz formatýn önemli bir bölümünü oluþturan Materyalizm, en büyük yardýmý aldýðý teknoloji, sayesinde bir kabus gibi, kafamýzý ne yöne çevirsek, karþýmýza çýkýyor. Büyük ölçüde seçiçi ve özenli olmak, yüzünüzü döndürebildiðiniz kadar doðaya döndürmek, kendi çapýnýzda yapabileceðiniz en önemli katký olacaktýr ondan kaçýnmak için.
Her ikisini de kadýna benzetmemdeki gaye ise açýk, yaratma gücüne ve onu sahiplenme içgüsüne sahip bir varlýk olan kadýn, ayný zamanda, kendi yarattýklarýný görmezden gelebilecek kadar da insafsýz olabiliyor. Haksýz mýyým? Yazýma, romantizm ve materyalizme ait iki güzel alýntý ile son vermek istiyorum.
“Romantizm, varlýklarýn olduklarýndan baþka türlü olmadýðýna, olmayacaðýna üzülmektir.” A. Gide
Bir gün karþýma biri çýkacak ve bana: "Herþey olmasý gerektiði gibi olmaktadýr, efendim" diyecektir. -A. Aðaoðlu, Yazsonu