Aþkýn çimen yeþilinde, yüreðim zümrütleþti. Tutkunun kýrmýzýlýðýnda duygularým yakutlaþtý. Her halimde bir deðer taþýdým. Ucuza satmadým kendimi. Deðerlerimle yaþadým. Kaburgasýz kalmadým, düþüncelerim enfeksiyona kapýlmadý. Saðlýklý yaþadým. Korkudan altýma kaçýrdýðým anlarda, umumi tuvalet gibi kokmadým. Sevgilerim bir gülü kopararak olmadý. Kendimi saksý gibi hissedip çiçek aramadým. Düz durduðumda altý, tepe taklak olduðumda dokuz oldum. Deðerimi hiç yitirmedim. Ýnsanca acýlar yaþadým; insansýlýðý bir yana býraktým. Köprü kurdum, kuru dereler üzerinde. Ýnsanlarla düþündüm. Derdim insan oldu. Kalabalýk acýlar yaþadým. Kimine yol verdim, kimine destek... Meydana çýkanlara karanfil þehri kurdum. Sokak lambalarý karanfil, okullarý karanfil, kýzlarý ve oðlanlarý karanfil bir þehir oldum. Ama karanfil hep aðladý. Karanfil hep iþgale uðradý. Tüm þehirler kabak çiçeði gibi çoðaldý. Sürekli kabak þehrin masum çocuklarýnýn baþýnda patladý. Daraldý yollar, geniþledi caddeler. Tüm trafik lambalarýnýn kýrmýzý ýþýklarý yandý. Ýnsanlarýn kýrmýzý çizgileri arttý. Benimse karanfillerim çoðaldý. Umutlar gazetelerden, romanlardan, hikayelerden; hatta masallardan çýkarýldý. Her gün gazetelerde ve masallarda savaþ haberleri yayýmlandý. Ölüm, güzel bir spikerin dudaklarýnda rock bir besteye dönüþtü. Sürekli zafer iþaretleri çizildi þehrin duvarlarýna. Duvarlarýn sayýsý arttý. Elbiseler, sudan çýksa da tertemiz, hiçbir vakit sütten çýkmýþ ak kaþýða dönüþmedi. Kediler, damlarda, insanlarda barlarda, sokaklarda eþ aradý. Ay gökyüzünde kocaman bir göz gibi parladý. Gökyüzünün derisi yüzüldü, ay kapaklarý koparýlmýþ bir göz gibi ortada kaldý. Ýnsan karanfili mezara attý; özgürlük savaþçýsýyla beraber. Mezarlar yaþamasý gerekenlerle, yeryüzü ölmesi gerekenlerle dolup taþtý. Tüketilen her nefeste, maskeler çoðaldý. Dünya oksijensiz kaldý.
Dünya bir aptalýn sürekli odun kýrmasýna döndü. Döndü, döndü... Ýnsanlar ya odunlaþtý ya baltalaþtý. Sevmek zümrüt deðerini, utanmak yakut rengini yitirdi.
Güzellik yarýþmasýna çirkinliðimle katýldým; ama öyle bir gülüþüm oldu ki filinta gibi... Tüm adaylara yandan güldüm. Ben gülüþlerimi yakut ve zümrütle donattým.