BÝR VEFA BORCUMUZDU ANKARA

Gökyüzüne resmettik binalarý
Deðiþti Ankara’nýn silueti,
Deðiþti atardamarlarýmýz
Ebediyete ulaþtýrdýk
Doðadaki ataleti,
Geçmiþle geleceði,
Taþlar yerine, taþ gibi asker nöbeti.

Dinozor makinalar,
Örümcek adamlar yarattýk,
Göðü kendine çeken;
Usta köstebekler gibi,
Topraðýna sahiplenip,
Bir çýrpýda bin biçen.

Yeþil akýyor þelaleler vadilere,
Bir dönüþüm simgesi fýskiyeler
Yýllarýn kayrasý insanlara,
Bir vefa borcumuzdu Ankara,
Kimine gün, kimine akþam sefasý.

Hoyrat oðlanlar gibi,
Bozanlarda oldu
Adým attýðým çizgilerimi;
Karýþtýrarak oyuncaklarýyla oyuncaklarýmý.

Artýk her þey yerli yerinde
Aðartýlar taþ deðil, topraktýr gamze gamze,
Þahidimdir taze bulutlar
Ýsliminde o büyük kazan ve
Tamamlandý ýþýk tutan tarihçe,
Platonik sevgililer,
Koyun koyuna, iç içe.