Her insanýn sýnavýnýn bittiði gün,
Allah'a döndürüleceðinden bahsediliyordu.
Korkuyordum.

Ellerim kandan görünmüyordu ama
yine de yazýyordum ben.

Yazýyordum.
Ve ciddiyetle.

Firavunun eski bir mektubundan çalýntý gibi.

Ey Rab !
Beni koru.
Düþüncelerim ete bürünmüþ bir kemik.
Karþýmda en ilahisinden yýkýlmýþ bir müessese.
Oku denilmiþ zamanýnda,
çünkü yazmýþ zaten Emr-i ilahi en güzelini.

Alnýma yazmýþ, kaðýda yazmýþ.
Azmýþ insanlara yazmýþ.

Bir nevi uyku ilacý gibi.
Beyinde hazýmsýzlýk yaratan bu düþ.
Uyu diyor birileri,
adý þeytan.
Bu adýn sonu kýyamet.

Uyu ki düþlerle kalkasýn.
Uyu ki cehennemde yanasýn.

Ve Ýkra.

Kütibe Aleyküm.

''Size yazýldý, size farz kýlýndý.''

Oku.

Bazen zehirlenmemek için kusmak gerekir,
Kalemle kaðýda mesela.
Kaðýttan kalbe.

Kalpteki þeytanýn sesini kýsmak için biraz,
iþkenceden kurtulmak için,
yolunu yola sokmak için yazmak gerekir.

Yazmak yanmaktýr.
Kurtulmaktýr bir nevi.

Nefesi nefesine katmak,
nefes nefese kalmak.

Þimdi bedenime mesken etmiþ bir kadýnýn uzun týrnaklarý.

Elleri kirli.
Her dokunuþu haram naciz bedenime.

Sabýr'sýzým þu sýralar.
Gururumun verdiði sabýr, dayanýlmaz bir sýzýya dönüþmekte.

Belina ÖZBEK