BÜYÜDÜM BEN

Gözlerini arýyorum gözlerime deðdiðin yerde
O ilk ateþi
Yandým mý ,yandým mý ne?
Kül olup savrulmadan
'Üfle yüreðime' dediðim o günler nerede?

Hani aþk her dilde konuþmaktý bizi
Ýnandýðýmda çocuktum belki de
Büyüdüm mü þimdi
O yüzden mi
Bir yaným sen
Ve yokluðun bir yaným?
Olmasa da gözlerin ,aðlamayý öðrettiðin ben varým
Solan hayallerimi gözyaþýmla sular
Kirlettiðin anýlarýmý kirpiðimde yýkarým
Kaç kez daha aðlarým seni, bilmiyorum ama
Boyumu aþan bu sýzýyla ,
Baþ edemezdi zaten bende býraktýðýn yaným ...

Unutulmuþ söz gibi deðil
Aþkýma dil olan yemin gibi sevmiþtim seni
Ýçtiðim su gibi kanmýþtým
Kanýp kanýp da yanmýþtým
Adýmýn yanýna yazdýðým günden beri adýný
Sensiz aldýðým nefesi nefesten saymamýþtým

Þimdi ruhum Araf'ta ,yüreðim can çekiþmekte
Öldürmese de gitmek yaþatýr mý seveni sorarým
Bil ki unuttuðun kadar deðer soluðuma ölüm
O yüzden gidiþine inanmýyorum
Sadece hayatý erteliyorum

Zamanýn namlusuna sürdüðünden beri ayrýlýðýn valktini
Kanattýn içimdeki vuslat aktini
Þimdi
Bað bozumu bir bakýþýn salkýmýndayým
Ne çýkar dalýndan düþse de son yapraðým
Ýçimdeki kuþ yaralý ,beklemiyor göç vaktini
Sözüm olsun sonbahara
Öldüðüm gün uçarým

Acým takýlýrsa eðer uçurtmalara
Söyleyin büyümesin çocuklar
Yoksa kýrýlýr kanatlarým...

ARZU KARADOÐAN
8 Þubat 2013