Siyasi Yazý Yazmak
Oysa seçilmemiþ, yasaklý olmasý nedeniyle seçime bile girememiþ olan Recep Tayyip Erdoðan, durmak, dinlenmek bilmeyen bir tempo içinde ülkeden ülkeye uçup duruyor. Kimsenin kendisine sen kimsin? Hükümet içerisinde ne görevin var diye sormuyor. Muhalefetin ise sanki üzerine ölü topraðý serilmiþ, ne adý var, ne saný ve ne de cismi.
Cumhur Baþkanýmýzý uðurlamak üzere eþi ile birlikte hava alanýna giden Meclis Baþkanýnýn eþinin türbaný konusunda CHP den týsss yok. Oysa bu konuda en sert tepkinin CHP den gelmesi beklenirdi. Uðurlama günü Cumhurbaþkanýmýzýn dudaðýndaki acý gülümsemeyi hoþ görü olarak algýlayan Meclis Baþkanýna CHP den hiçbir tepki gelmedi. Neyse ki, sayýn Cumhurbaþkanýmýz dönüþünde bu provokasyona, o kibar üslubuyla gereken dersi verdi.
CHP lider Deniz Baykal’ýn beklentisinin ne olduðunu, neyi amaçladýðýný anlamak olasý deðil. Ýleride kendisine Cumhurbaþkanlýðýný altýn bir tepsi içinde sunulacaðýný mý umuyor? Bu konuda kendisine iki kelimelik yanýt, bence yeterli olur. Havaný alýrsýn. Deniz Baykal yýllardan beri bakanlýk, baþbakan yardýmcýlýðý yapmýþ bir politikacý. Bu nedenle AKP lideri Recep Tayyip Erdoðan’ýn gaflarýna en sert tepkinin Baykal’dan gelmesi beklenirdi.
Yeni Orman Bakaný bozuk orman alanlarýnýn orman alaný olmaktan çýkarýlacaðýný söyledi. Ah sayýn bakan ah, biz bu plaðý çok dinledik. Nice orman aflarýný, nice bozuk olmayan orman alanlarýnýn rantiyecilerin hatýrýna orman alaný olmaktan çýkarýldýðýný gördük. Her seferinde bozuk orman alanlarýnýn üzerinde yükselen beton yýðýnlarý gördük. O alanlarda orman yenilemek çok zor mu oluyor? Hele Ýstanbul gibi mega bir kentte, biraz daha saðlýklý soluk almak için orman gereksinimini göz ardý edebilir miyiz? Hal böyleyken bozuk orman alaný dediðiniz alanlarý neden gözden çýkarmak istiyorsunuz?
Yýl 1955. Yaz sýcaðýnýn bunalttýðý bir gün. Hükümet destekli, Kýbrýs bizimdir. Ya taksim ya ölüm mitingine binlerce insan Bornova’daki geniþ alana devlet tarafýndan taþýnýyoruz. O koca alaný gür seslerimizle inletiyoruz. Kýbrýs bizimdir. Ya taksimmmmm ya ölüüüüüüm. O kadar içtenlikle haykýrmýþýz ki yalnýzca benim deðil tüm arkadaþlarýmýzýn sesleri kýsýldý. Günlerce konuþma güçlüðü çektik. 1963 yýlýnda gazetelerde yer alan resimleri gördüðümüzde içimiz paralandý. Banyo küvetinde bir anne ve iki çocuðu cansýz yatýyor. Uçaklar bombardýmana baþladýðýnda deniz gücümüz de Akdeniz’e açýlýyor. Radyolarda Hasan Mutlucan’ýn davudi sesiyle söylediði kahramanlýk türküleri gönüllerde umut oluyor. Tüm insanlarýmýz radyolarýnýn baþýnda zafer haberleri, Kýbrýs Türk’ünün kurtuluþunun müjdesini bekliyor. Acý bir haberle sarsýlýyoruz. Amerika “benim verdiðim silahlarla Kýbrýs’a çýkamazsýnýz” diyor. Uçaklarýmýz bombardýmana son verirken, gemilerimiz geri dönüyor. En az Kýbrýs Türkleri kadar Anadolu Türklerinin de içleri yanýyor. Ýsmet Paþanýn “bu dünya yýkýlýr, yerine yeni bir dünya kurulur” sözleri umut oluyor. Yýllar sürüyor Kýbrýs Türkünün ölüm kalým savaþý.
Yýl 1974. Ýstanbul’dan Çanakkale yolu üzerinden Ýzmir’e gidiyordum. Trakya asker kaynýyor. Tüm koruganlar temizlenmiþ askerlerimize yeni mekan olmuþ. Cemseler, cipler asker ve cephane taþýyor. Çanakkale’den hareket eden askeri konvoylar Edremit’e kadar uzuyor. Edremit’te mola verip akþam yemeðimi yedikten sonra tekrar yola çýktým. Gecenin karanlýðýnda maskelenmiþ farlarýyla konvoy Çanakkale’ye doðru dönüþ yapýyor. Belli ki Gazi Osman Paþanýn taktiði uygulanýyor. Yunan’a kurulan bir tuzak.
Gece geç vakit Muðla’ya ulaþtým. Televizyonda kahramanlýk türküleri. Cem Karaca’nýn Namus Belasý adlý þarkýsý sýk sýk yineleniyor. Ýçimde bir his, Kýbrýslý soydaþlarýmýzýn kurtuluþu çok yakýn diyor. Saat 04.30 da spiker yayýnýmýz burada sona ermiþtir dediðinde yýkýlýþýmý anlatamam. Yattýðým daha ne olmuþtu ki, marþ sesleriyle uyandým. Radyoyu açtým. Kahraman askerlerimizin yeþil adaya çýkmaya baþladýklarýný anlatan spikeri avuçlarýmý patlatýrcasýna alkýþladým.
Aradan yirmi altý yýl geçtikten sonra onca kan akýtarak ele geçirdiðimiz topraklar, AB ye giriþ uðruna pazarlýk konusu. Bir Kýbrýs gazisinin arkadaþlarýnýn mezarý baþýnda anlattýklarý ve döktüðü gözyaþlarý geliyor usuma, kahroluyorum. Yunanlý dostlarýmýz, hadi artýk verin þu Kýbrýs’ý. Bak biz sizin için ne kadar uðraþ veriyoruz. Uðraþýmýz sonucu belki AB ye alýnýrsýnýz diyorlar.
Ey.... Yunanlý... Þunu iyi bil. Bana göre AB den önce ulusal onurum önemli. Geleceðimiz için Akdeniz’in mavi sularýnýn ortasýnda yüzer bir gemi gibi olan Kýbrýs ne zaman Yunanlý olmuþtur? Bir de yüzünüz kýzarmadan Türkiye’den göç edenler geri dönsün diyorsunuz. O ada yüzlerce yýl Türk insanýnýn vataný olmuþtur. Ta ki Ýngiliz oyununa gelene kadar. Ýyi ki o adada Rauf Denktaþ gibi büyük bir Türk var. Bakmayýn paranýzla satýn aldýðýnýz vatansýzlarýn söylemlerine. Yanlýþ bir adým atmayýn sakýn. Vatansever Kýbrýslýlarýn öyle bir direnciyle karþýlaþýrsýnýz ki, yeþil ada kýzýl bir adaya dönüþür. Anavatan Türkiye’nin vatansever gençleri Kýbrýs Türklerini hiçbir zaman yalnýz býrakmayacaktýr. Alýn AB nizi kafanýza çalýn. Bize onurlu yaþamak yeter.
                                   Özcan Nevres