MEHMET AVCI


MUTSUZ ÝNSAN

Mutluluk kavramýnýn girdabýnda yoðrulan insan.Beklentilerin hedefine ulaþýlýnca mutlu olur,fakat kýsa süren bir mutluluktur bu. Büyüyen insanla büyür hedefler ve bunun için kýsa sürer mutluluklar.Hep arayýþa aralanan kapýlar,ardýna býrakýlanlarý görmeye engel.Hayattan olan beklentilerin sýnýrsýz doyumsuzluðu kimini aþkla,kimini þöhret ve servet hýrsýyla kaplayan bir kör bakýþ. Mutluluða ulaþýlacak son kapýdan içeri girip orada mutlu kalmayý beceremeyen tek canlý,insan! Bir tuhafdýr duygumuz,bir tuhaftýr nankörlüðümüz ve bir tuhaftýr aç gözlülük serüvenimiz. Öyle bir yolculuk ki varýþ çizgisine ulaþan yok. Deðiþen Dünya ve deðiþen insan. Üzüntüler sevgiye,mutluluk sa Dünya'ya dikmiþ gözlerini. Ne insan halden memnun ne de hal,insandan.
Menzile konulan hedefler mutluluk yoluna konulan en büyük engel.Topraktan ödünç alýnan bedenleri çatlatmýþ kuraklýðýmýz.
Bir misket'le,bir oyuncak bebek'le mutlu olan o çocuklar nereye kaybolmuþlar. Deðiþtik,deðiþiyoruz ve dahada deðiþeceðe benziyoruz.

25 02 2013