Ben Bir þey Yapamam!
Adam, memleketteki yaþlý annesine telefon eder : “ Merhaba anacýðým! Ellerinden öperim; biz iyiyiz, torunun da iyi. Sen nasýlsýn?” Anne, duyma yetisini biraz kaybettiðinden anlaþma zar-zor olmaktadýr… “ Eyiyim yavrýýým, eyiyim. Heç bir sorunum neyin yok. Sen nahalsýn? Gelinim torunum nahal? “ Adam hal, hatýr sorma iþinden sonra havadan sudan konuþarak bedava hakkýný kullanmaya kararlýdýr. Derken aile içi sorunlarý konuþmaya gelir sýra: “ Anne! Sana iyi bir haberim var; torunun Finat’ týn bir taliplisi daha çýktý. Þimdilik iyi anlaþýyorlar… ” Anne : “ Aðnamýyom yavrýým aðnamýyom; birez baðýrsaða! ” Adam, kýzýnýn yeni bir taliplisi olduðunu sonunda anlatabilmiþtir. Bu kez de damat adayýnýn soyadýnýn anlaþýlmasýnda sorun çýkar. Anne:
-      Ýyi yavrým iyi. Ýsteyenlerden birini alsýn gayri. Temam mý ? Torunuma söyle, bitirsin bu iþi! Adam:
-      Anacýðým bu son isteyeni kabul etti bile!
-      Adý nemiþ, ne iþ tutarmýþ? Yeri yurdu belli mi bari?
-      Adý, Selahattin, soy adý da Tarakçý.
-      !!!!
-     Öyle deði anacýðým, öyle deðil. Tarakçý! Tarakçý!
- Selattin ……. mý ? O nasýl soy ad yavrýýýým! Aman kimseler duyup etmesin bundan kelli!...
- Tarakçý! Tarakçý! Y ile deðil T ile anacýðým! Yani, sorun en baþta! Y’ yi T yapacaksýn o kadar!
Yaþlý kadýn, “ Ben bi’þey yapamam… Tövbe! Tövbe! ” diyerek telefonu kapattý…