ÇÝNGENE



takim yapraklarrýnda
bir gün kopmuþ
uyan mayýs ayý
uyan
hiç farkýnda deðil
bu nehir
asýk suratlý
hemde bulutlu hava

olmayan güneþte batmak
üzereyken
sahte yüzlü insanlarýn
arasýnda

zincirlenmiþ kederlerimi
kýracaðým inadýna
bu gün lunaparkta

bir an yýldýz olup
görkemli gemilerin
direklerini aralayýp

gözkýrpacaðým yaþma
merhaba derken hayata

patlamýþ mýsýr gibi
kavruldukça
sýðmayacaðým asla kabýma
tuz ekmeyin ne olur
kanayan
yaralarýma
bir gün olsun,
çocuk kalayým
bu gün lunaparkta

elmaþekeri kadar tatlýmsý
parlak ve sýcak
bir çoçuðun
gözlerindeki
ýþýklarý alacaðým koynuma
sevgiler saçacaðým
adým, adým
dört bir yana

ve sonra
sevgilisin yanaðýndaki,
pamukþekerlerini
silen
delikanlýnýn

dudaklarýndaki alevi alýp
onsekizinde bir
kýzýn
heyecanýný takýp
gönlüme
yakacaðým derken evreni

bir
çocuk aðlýyordu
güneþten çalmýþ olmalý
hem sarýnsý, hem kýrmýzýmsý

saçlarý
kirlenmemiþ denize götürdü,
gözlleri

yavaþça
kokunduðumda
parmaðýma aktý
masumiyeti
tebessümle gülücükler,

yayýlýrken yüzünde
atlýkarýncaya bindirip
uçuru verdi beni

mutluluk ülkesine

ne yazýk’ki fazla uzun sürmedi
pembe rüyalarýn
içinde
soguk rüzgar estirerek
sokuldu yanýma bir çingene
o çocuðun
gönlünü,yaparsýn
ya senin gönlünü, kim yakacak,
diyerek baþladý söze

soluk almadan,
devam ediyordu
boþuna baþlama
biteceði yere

yalnýzlýðýn
kaderin olduðunu bil
tek sorunun anlaþýlmak
seni
anlamak kolay deðil
çileli kadýn

irkilmiþtim o anda
içimdeki
depremi demek
herkes görüyor
falcý kadýn bile

yoksa ben,

korku tünelindemiyim
yaþam bir hayal kurgusumu
gerçekler nerede

atlýkarýcadan inip
baþladým yaya koþmaya
dönme dolap misali

baþým dönüyor
çingenenin
esrarlý dudaklarýndaki
sýrrýn peþine

demir atayým derken
farkýnda deðilim
içimdeki çocuðu
düþürmüþüm
nehire

ren akýp gider
gemilerin görkeminde
içimdeki çocuðu

getirir belki seneye

Hatice Þimþek