Olsun, sen yinede üzlüp kendini koy verme
Ruhunu yoran gama, yüreðini yakan hicrana ve onca acýya
Ram eyleyip umudunu kaybetme, sabrý mecburiyetten sýrtýnda taþýma
Karþýna çýkan her yükü nasibin sanma, akýl ve muvazene, bahþedilen iraden için sebeptir unutma

Ruhunu daraltan ve hatta bunaltan ne varsa
Yüreðinde taþýmak istemediðin elem fikrine ve dirliðine pranga vuran acýysa
Zan üzre ve dahi korku birliðinde kenetlenmiþ her düþ ve düþünce seni esir alamaz kanma
Mesnetsiz laf üreten her kim varsa, kulak asma, sözlerini zihninde taþýma, habersizce taklit edersin unutma

Kitab-ý celille gözlnin ve zihnin barýþýk olsun
Seher vakti ruhunun pervazlarý lahuti bir hazla müþerref olup, beden taatte bulunsun
Her azan zikir ve fikir birliði içinde gönlüne inþirah sunup, haþyetin hassasiyeti aþký durultsun
Sevdasýna gebe olduðumuz her ne varsa hak ve hakikatin mizaný olsun, yarin firkati bu manada ruhumda ve kalbimde okunsun

Neden tebssüm etmekten imtina edersin
Sanki bazen kör kuyularýn dehlizinde çýrpýnan biçarenin halisin
Umut, akýl ve izanla yol alan, vicdan ile yoðrulan, yüreðin mütebssim halinden nükseden en samimi yakarýþtýr
Her nefes candýr, aziz olan insandýr, farkýndalýk ihlas ve ihsanla yol alan kulun adanmýþlýðý ve vuslat sedasýdýr

Mustafa CÝLASUN