AÞTÎ, GO ÇARESERÎYÊ BÝXWERE BÎNE WATEDAR E

Kêþeya Kurd, pirsgirêkek girîft û pir mezin e; ji bo wê, ev sih salin go þerekî çekdarî tê dayîn û her du alî hêzên þervan jî, rawestîyan û betilîn û neçar man in. Ev roj, her du hêz hatine wê merhalê go dawî li vî þerî bîn in û çareserîyêkê derxînin holê. Gelên me û herêm jî bende vê mizgînîyê ye.

Gelo þer ji bo çi destpêkiribû? Di serî de iddîayên weha dihate gotin: ji bo xellasîya netewê Kurd dest bi vî þerê çekdarî hate dayin. Ji ber go navê Kurd û Kurdistan qedexe bû. Zimanê Kurdî qedexe bû. Ji ber go dîrok û çanda Kurdan dihate înkar kirin; aborîya welêt a li ser erd û li bin erde de dihate talan kirin. A herî girîng jî, dihate gotin; ku dagirker û qolonyalîst û emperyalîstan, welatê me, ji dervî îradeya gele me, kiribûn çar perçe, ji ber wê yeke jî, ji bona Kurdîstanek yekgirtî û demokratik û sosyalist û serbixwe ava bibe ev þerê çekdarî dest pêkan bûye. Ev roj, bi vê çareserîyê de ji van iddîayan û daxwazan wê çi bi dest we re, evêya jî tiþtekî din e.

Li hêla din, dewlet, bi leþker ( bi Ergenekon û jitem)û polîsên tîm û sîxurên xwe li himber ev þerî (û li ser gelê Kurd), tu hovîtî nema go nekir. Zindana Diyarbekir ji vî þerî re bû agir û pêt û bingehîn. Bi hezaran gund serûbin bû, ajalvanîya wan gundan û aborîya herêmê di ber pêyan de çû. Ev þer bi kutayî bi deh hezaran can û bi sed milyar dolaran zirarên aborî bûye mal. Ji bo ku dewlet di got; “yek ziman, yek al, yek netewe û yek dewlet” ev þerê dijwar dikir û sih salî ev þera domand. Ev roj dewlet, ji bo Kurdan ka çi qebûl kirîye, go vê kêþeyê çareser bike, ew jî tiþtekî din e.

Pêvajoyek ketiye rojevê. Hingê navê wê, go wer tê guherandin; kes nizane ka wê çi navî lê bik e. Ewil di serî de hat gotin; “Vebûna Kêþeya Kurd”, dûv re bû; “Projeya Yekitî û Biratîyê”, dûv re bû; “Vebûna Pêvajoya Demokratik”. Ev car jî divên; “Pêvajoya Çareserîyê û Aþtîyê”. Vaye Aþtî ket rojevê, lê ka Çareserî jî pê re ye, ne pê re ye; yan jî, ev çareserî wê çareserîya kêþeya Kurd be, yan, hew ji bo bidawî anîna þerê çekdarî yê be(go dewlet hîn jêre dibê je Teror), ez wê jî nizanim.

Ji bo aþtî pêkwere, di Newroz a îsal (2013) de, bi mesaja Apo re, go PKK jî ew pejirand û agirbes destpêkir. Vekþandin û çekberdana çekdarên PKK jî dirojevêdeye. Lê gelê Kurd û Tirk jî hên hûrandina vê pêvajoyê nizanin; go ka wê çi, çawa bibe. Ez bawerim çekdar jî nizanin wê çi, çawa bibe.

Bi çekberdanê dive aþtî destpêbike, lê çareserîya kêþeya Kurd, wek xwanê dike wê bi zehmetî birêve biçe. Xwuyaye aþtî û çareserî ji hev cüda tê ziman. Lê belê çareserî pêknê, aþtî jî wê temen kin be û navê wê, wê xapandin be.

Çekberdan, di be, ji gele Kurd û rewþenbîrê Kurd re jî, rêyek demokratik veke û di hêla fikr û raman de pêþkevtinek bi hêz derxîne holê. Di nav (rêxistinên) Kurdan de demokrasi tunne bû, rexne û lênerînên alternatif bihata parastin di sîya çekan de dibû problem. Bi çekberdanê, ew astengên li ser ronakbîr û rewþenbîrên Kurdan jî, wê baþîyekê bi xwere bîne. Wê aborîya herêmê jî bi ruh were û pêþkevtinên aborî jî wê destpêbike.

Lê çareserîya kêþeya Kurd, wê çi be, wê çawa be, wê ji Kurdan re tu statü tê de he be, ne be, ev hên jî ne diyar e.

Go statuyek tunne be, ev çareserî wê ji Kurdan re bê çi wate yê. Al tunne be, navê welat û statuya wê tunne be, ev þerê 30 salî û ev qetl û qutûla 50 hezar canî û 3-4 hezar gundên wêran bûyî û bi milyonan Kurdên koçber bûyî, wd. di ber çi de çêbû? Wê ev hisabî ka kê, wê çawa bide gelê Kurd?. Ev jî tiþtekî dine.

Heger çareserîyek bi dilên rastî û ji bo biratîyek vekhevî tên xwastin; pêwîste go PKK û derûdora wê û Hukumet û Aqilmendê wê ev pirsanê jêr ji xwe bipirs in:

- Di makezagona nû de navê Tirk he be û navê Kurd tunne be, wekhevî di be?
- Ala Tirk he be û Ala Rengîn tunne be, wekhevî di be?
- Zimanê Tirkî resmî be û zimanê Kurdî (hema di aliyê herêma xwe de be jî) ne resmî be, wekhevî di be?
- Cumhurîyet bi eynî navê “Turkîye Cumhûrîyetî” bimîne û statuya Kurdan jî tunne be, wekhevî di be?
- Çi ma navê dewleta hevbeþ; ne be “Anatolya Cumhurîyetî”, yan jî ne be “Anadolu Cumhurîyetî”; ji bo navê Tirk û tu nîjadên din tê de tunne be? Ji bo tevda gelan wekhev bin na be?
- Yan na, ka wekhevî û biratîya wek hev, wê bi çi awayî qebûl bibe, yan jî bi bawerî wê çawa pêkwere. Wekhevî tunne be, wê azadîyek rasteqîn dê çawa çêbibe?

Heger PKK û Hukûmet, van pirsan ji xwe ne pirsin, wê Gelê Kurd, ji xwe bipirsin. Heger Gelê Kurd jî, ji xwe ne pirsin, aqtorên Herêm a Rojhelat a Navîn û dewletên go berjewendîyê wan di vê Herêmê de heye, wê van pirsan, bi dilûcan û kelecanek bi çavsorî ji Gelê Kurd bipirsin. Ez bawerim wê pirsên wan aqtoran, wê bi bandor bin jî, çimkû Kurdîstan a Baþûr wek mînakek li ber çava ye; Kurdîstan a Rojava li ber derî ye û go ev derî vebe Kurdistan a Rojhelat jî li paþ derî ye û evana jî, ji herkesên têkildar ve diyar in.


Ma Kurdên Bakur, bi erdnîgarîya xwe, bi nufûsa xwe û bi xwendevan û ronakbîrên xwe ne 4-5 caran li Baþûr e? Wê çawa bêstatüye, yan jî statuyek kêmî wan qebûl bik in? Îroj bi bandor û daxwazîya APO û PKK’ê go bêstatutîyek qebûl bibe jî, wê ev rewþ di pêþêrojê de çawa berdewam bibe? Pêwîste bi giþtî ev pirs û pirsgirêkana tev de liberçavan bên dayin û wer jî li ser bê tevgerandin. Rastîyek din jî ev e; Kurd jî ne Kurdên berê nin, herêm jî ne ew herêma berê ye. Dinya jî tev hatiye guherandin. Aqtorên dinya yê jî, ji bo berjewendîyên xwe cuda û har tevdigerin. Bila kes, bi tu awayî xwe ne xapînin.

Çareserî, ji bo bi pêvajoyek hêsan pêkwere; pêwîst e bi agirbest û çekberdanê ve, bi lez îradeyek demokratik bandora xwe bide pêvajoyê û çi di makzagon û di zagonên demokratik de pêwîst be, zû avabikin û rê li ber mafên Kurdan zû vekin û gelên ji dervî Kurdan jî, ji bo van guherînan bi lez amade bikin. Ez bawerim tu gel ji hevdû aciz nabin; lê hûn terefên aqtor, go aqilên wan tevlîhev nekin. Gel hemû amade ne, ji bo aþtîyê jî û ji bo biratî û guherînên demoqratîk re jî.

Bila her tiþt di berjewendîya hemû gelan de be. Bila aþtî û biratî jî, bi dilûcan û bi bawerîyek rasteqîn de û demoqratîyek bin dagirtî de be. Bila ew hêvîya go were, da bi kelecan û azadîya gelên go di vê erdnîgarê de dijî de be.

Hûn her di silametî û evîndarîyê debin.

M.Nazým Güler-19.04.2013
info@mnazim.com