Bir kadýn gördü ADAM.
Yapraðýn üstündeki çið damlasý gibi aktý akacak.
Ve binlerce damlaya daðýldý daðýlacak bir kadýn.
Kýr papatyasýnca yýlgýn, solgun yüzlü .
Tonlarca mutsuzluk avuclarýnda, aþklarca yorgundu.
Sýrtýnda kederden bir kambur.
Gözbebeklerinde yasla bilenmiþ iki su yeþili hancer.
Acýlarýyla baþbaþa.
Elinde tahta bir kaþýk,
ölen aþkýnýn helvasýný kavuruyordu aðýr aðýr.
Yas kol gezmekteydi ortalýkta..
ADAMIN burnumda kavrulmuþ helva kokusu....
Gökyüzü boyarken umudun mavisini, kurþuni bir yasa
ayný gökyüzünde, bir bulut
gözleri dolu dolu, aðladý aðlayacaktý.
Bir martý,
toplayýp toplayýp yükselen çýðlýklarý yine ayný gökyüzüne asmaktaydý.
ADAMIN burnunda yas ve kavrulmuþ helva kokusu.
Gökyüzü simsiyah,
yaðmur saðanak, saðanak.
Yasa ortak ADAM ve martýlar.
Tüm þarkýlarýnýn makamý feryat figan.
ADAMIN burnunda buram buram yas
ve kavrulmuþ helva kokusu .
ADAMDA dizboyu birbaþýnalýk, yalnýzlýk fersah fersah.
Ruhu yitik, gölgesi kayýp.
Kalbini didiklemekte terkettiði bir aþkýn uzak anýsý.
Yaþam paletinde tüm renkler karmakarýþýk.
Hüküm giymiþ ADAM, aþka ihanetten dolayý.
Cezasý;
elinden alýnmýþ gözyaþlarý.
Sinmiþ tüm benliðine
yas ve kavrulmuþ helva kokusu.
Yas kol gezmekteydi ortalýkta..
Kadýn ölü aþkýna helva kavurdu.
ADAM ölü aþkýný cebine koydu..
Bir yerden tanýdý ADAM kadýný.
Kadýnda ADAMI görse bir yerden tanýrdý..
Çünkü kavrulmuþ helva kokuyordu.
Ýkisinin de aþký.