Hep beklemiþim.
Hayat bir bekleme salonuymuþ.
Farketmemiþim.
Bekleyiþin pezevengi, bekleme salonlarý
Anne karnýnda bebeðe doðumu ,
geceye sabahý ,
sevene sevilmeyi,
bir durakta kaçýrýlmýþ, kimbilir kaçýncý otobüsü ?
Eski puslu bir istasyonda hiç gelmeyecek bir treni,
dönmeyeceðini bile bile o saatin altýnda seni peþkeþ çekmiþ.
Hayat bir bekleme salonuymuþ.
Beklemiþim.
Bekleme salonlarýna en aðýr bedelleri ödemiþim.
En güzel yaþlarýmý bekleme salonlarýnda yirtirmiþim.
Zamandan prangalar vurulmuþ ayaklarýma,
geçmek bilmez saatlerden kelepçeler kollarýmda,
ateþ almýþ kaným, önce damarlarým kavrulmuþ sonra içinde kaným.
Yanmýþým yine de beklemiþim..
Kuþ uçmaz kervan geçmez olmuþ düþlerimden.
Düþlerimi üç otuza, 40 haramilere satmýþým.
Hayal gemilerimle ben,
mehtaba karþý demir atacakken,
tam kýz kulesinin önünde batmýþým..
Bir balýk yemiþ gözlerimi.
Midyeden tokalar takýp baþýma bir deniz atýna binmiþim.
Elimde bir kýlýç balýðý, sekiz kollu ahtopotlarla savaþmýþým.
Terkesine atmak isterken seni atýmýn,
beklediðimi beklediðimi hatýrlamýþým.
Boðulmuþ en derinlerde, karanlýklarda yakamoz prensi olmuþum.
Hep beklemiþim.
Gün olmuþ,
kýzmýþ kafam.
Ölüm gelmiþ.
Bekleyiþin pezevengi, bekleme salonlarýna inat,
ölüp gitmiþim.