Hakiki dost Allah’týr
Dost olarak bilinen insan düþman mertebesine çýkabilir
Düþmanda bir süre sonra dost görülebilir, bu bakýmdan ifrat ve tefrite dikkat edilir
Zira insan ve halleri baki deðil, deðiþim geçirir, irfan eðitimi bu anlamda çok önemlidir




Çünki irfan, her halin
Bir tecelli olduðu inancýný verir, sekülerizm, milliyetçilik gibi
Modern kalýplarýn tersine, irfan ayrýþtýrmaz, “bir” leþtirir, farklýlýklarda ki ne
götürür
Büsbütün sanallaþmýþ bugünün gerçekliðinde insaný bu yakýnlýkta tanýmak ne kadar mümkün




Görmeden, dokunmadan
Bir hukuk geliþtirmeden insanlar yakýnlaþýyor ve bu hisse kapýlýyor
Hayýr, bu ortam ve baðlam dostluðu mümkün kýlmaz; imtihandan geçmeyen inkýlap etmez
“Dost” kelimesi Farsçadan geliyor,” arkadaþ” ise kok olarak Türkçedir,”arka”sýný dayadýðý taþ anlamýna gelir, arka- taþ




Bu sebeple arka-taþ önemlidir
Kiþiyi güvende tuttuðu gibi, güçünün ortaya çýkmasýný saðlar
“Bana arkadaþýný söyle sana kim olduðunu söyleyim” deriz, arkadaþý kendisini seçmiþ olur
Her cüz, “arka” sýný yaslayacaðý bir “taþ” bulmak süretiyle bütünlüðe ermek, kendisi olmak istiyor




Dostluk, arkadaþlýðýn ötesinde bir þey
Ýnsanýn dostu mahremi sayýlýr, böyle olduðundan insan dostu
Yanýnda çýplak kalmaktan çekinmez, kaygýsýzca soyunur, dost aðýr söylesede
Zoruna gitmez, bu yüzden sultanlarýn musahipleri olmuþtur, herkesin korkup sustuðu halde, muhasip sultana hatasýný söylemiþ ve açýðýný göstermiþtir



Mustafa CÝLASUN