Balkonda oturuyorum, etrafý seyrediyorum. Tencere ve düdük sesleri gelmeye baþlayýnca saatin 21.00 olduðunu anladým. Seslere kulak kabarttým, bir önceki günden daha þiddetliydi. Etrafa bakýndým, balkonlara ve pencerelere asýlan bayrak sayýsý artmýþtý. Birçok evde de lambalar yakýlýp söndürülüyordu.

Sokaðýn baþýndan sloganlar atarak gelen küçük bir grup gördüm. Yaklaþýnca saydým: Tam 22 kiþi. Hepsi de hemen hemen ayný yaþta, 15-17 arasý, gencecik çocuklardý. Küfür ve hakaret etmiyorlardý. Attýklarý sloganlar Taksim Gezi Parkýndaki eylemcileri destekleyen sözlerdi.

Balkonun altýndan geçerken gruptakilere el salladým. El sallayarak cevap verdiler. Ýçlerinden bir tanesi bana:

-Amca merhaba! Nasýlsýn? Tencereni al da aþaðýya gel, birlikte yürüyelim. Dedi.

Bu isteðe olumlu cevap vermek isterdim ama biber gazý korkusuyla onlara katýlamadým. Çünkü bende astým hastalýðý var ve biber gazýný solursam ölüme bile neden olacaðýný biliyorum.

Taksim Gezi Parký’na gitmeyi ve oradaki gençlere kitaplarýmdan hediye etmeyi de istediðim halde bunu yapamayýþým da gene o lanet þey, biber gazýna baðlý.

Yok mu þu biber gazýný yasaklatabilecek birisi? Hatta yasaklanmasý da yetmez, “Biber gazý sýkanýn öldürmeye teþebbüs etmekten” yargýlanmasýný saðlayacak bir kanun teklifini meclise sunacak bir milletvekili yok mu?

**

Gençlerin teklifi üzerine ben de Oruç Baba’nýn önüne “Tencereci”yi ekledim ve bundan sonra Tencereci Oruç Baba (Kýsaca TOBA da diyebilirsiniz) olmaya karar verdim.

Tencere bu toplumun gündemine neden oturdu? Nedeni belli: Vatandaþýn tenceresi boþ! Bu boþ tencereyi ocaða koyup altýný yakacak deðil! O nedenle “Hiç olmazsa çalayým da bir iþe yarasýn!” Diye düþünmüþ olmalý.

Unutmadan söyleyeyim: Bir-iki sene önce “Tencereden Al Haberi” baþlýklý dört bölümünü yazdýðým ama bir türlü tembellikten tamamlayamadýðým bir hikayem vardý. Sanýrým bu vesileyle en kýsa zamanda onu bitiririm. Hikayemin kahramaný “Çelik” de bu kararýmdan dolayý çok memnun olacaða benziyor.

**

Memleket toz duman içinde, yani ortalýk karýþýk. Ama þarkýda da belirtilmiþtir: Denizler durulmaz dalgalanmadan… Umarým bu gelgitler ülkemin insanlarýnýn lehine sonuçlanýr.

Baksanýza biri diyor ki: Filancayý astýnýz, falancayý zehirlediniz ama þu siyasetçiyi size yedirmeyiz.

Yedirilmeyeceði söylenen siyasetçi de diyor ki “Ben polisimi yedirmem!”

Vatandaþýn tenceresi boþ dediysek, bundan yamyam olduðu sonucunu mu çýkarmak gerekiyor? Vatandaþ ne o siyasetçiyi ne de polisi yeme peþinde! Vatandaþ, özgürce, insanca yaþamanýn mücadelesini veriyor.

Þaka bir tarafa, þu muhalefete de biraz dokunduralým: Sahi bu muhalefet nerede, ne yapýyor bileniniz var mý? Demokratik bir ülkede sokaða çýkamayan, çýkmayan bir muhalefet olabilir mi?

Ýktidara giden yolun sokaktan geçtiðini bilmeyen bir muhalefet olabilir mi? Sokaklara dökülün, önünüze geleni kýrýn, dökün demiyorum; ama demokratik haklarýnýzý kullanarak sokaktan da vatandaþa bazý mesajlar vermelisiniz.

Tabii boþuna konuþuyoruz. Çünkü bir kez daha iddia ediyorum: Bizdeki “Muhalefet Ýktidar Olmak Ýstemiyor”. Yýllar önce söylemiþtim, baþlýðý yaz google’a ve týkla gör…

Son sözleri gene Tencereci Oruç Baba(TOBA) söylesin:

** Cahille oynaþýrken, nankörle paylaþýrken, güçlü ile savaþýrken dikkatli ol!

**Demokrasi, kendini koruma yeteneði çok zayýf olan bir rejimdir. O nedenle demokrasi ve özgürlük düþmanlarýnýn faaliyetlerini en iyi sürdürebilecekleri yerler demokratik ülkelerdir.

**Ýkiyüzlülükten yakýnýyordu; demek ki daha henüz yüzsüzle karþýlaþmamýþ.

** Deðiþtir kendini, deðiþsin dünya.