Þuan yeþillikte tekbaþýma yürüyorum,
bir anda sessizce kalbimin atýþýný duyuyorum.
Yürüyorum fakat hüzün hissediyorum,
yürüyorum fakat aþk-ý ala hissediyorum.

Bir an gözüm o kalp gözümle bakýyor,
bakýyor fakat adeta sanki birini arýyor.
Belli ki can sultanýný bekliyor,
öyle ki derinden çok özlüyor.

Þimdi dalýyorum gül bahçesine,
o gül kokusuyla gülleri bayýltan Muhammedime.
Gönlüm haykýrýyor gül Muhammedim diye,
öyle ki aþkýnla boðuluyorum habibim diye.

Herkes her an seni anýyor,
habibim beni iþte bu sevindiriyor.
Efendim gönlüm seni istiyor,
Muhammedim habibim gözüm aðlýyor.

Uyandým yeþilliðin ortasýnda ve bir anda aðladým,
baktým ey Muhammedim yeþillik gül olmuþ ki aðladým.
Anladým ki sensiz olmuyor,
can Muhammedim sensiz olmuyor.

Þuan yeþillikte tekbaþýma yürüyorum,
bir anda sessizce kalbimin atýþýný duyuyorum.