Her ne hikmetse bir hal içindeyim
Hicranýn en latif meyanýnda nefeslenip, ah etmekteyim
Neyleyim, þiiri, þairi, nazý, iþveyi, aklýmý sukut ettiren acýyý gitmekteyim
Gönül kimselere sevdalý olmamalý, aþkýn girdabýnda boðulmamalý, dost için yakarmalý, bilmeliyim


Dost ne ülfetli bir nefes, karþýlý beklemez
Canýný sýkan bir hata dahi olsa yüzünü ekþitmeyi istemez
Canýný teslim eden her mahremiyetini emin bilen bir eminlik içinde ki sadakattir
Vefa adýna en güzide ahenktir, hak namýna hassasiyetini muhafaza eden fark-ý mürþittir


Zaman çok geç artýk, çaðlamak neyime
Baþýmý yaslayýp aðlamak için bir taþ yeter, yastýk sahibine
Hangi baharda bulunsan, sazýn bam teline dokunsam, gözyaþlarýyla içimi boþaltsam ar deðil
Ömrümde gün bitti akþam olmaktan, zaman yarýlandý, ne hal ve ne de takat kaldý yazmaktan, melalim sýr deðil


Edebin bendinde nefeslenmek ve ölmek
Halin derlediði kitabý yazmak, hak rýzasý için þikayetten kaçmak
Umudun ve emelin farkýndalýðýný bilerek bel baðlayýp, bahtýn inkiþafýnda uyanmak
Her sancýlý doðumun beklentisiyle haþyete soyunmak ve gözyaþlarýyla umut içinde müjdeyle yýkanmak


Ýnsan kim olduðunu bilmeli
Aklýnýn ve kalbinin sahibinin emrinde hareket etmeli
Nefesin müddetli olduðunu idrak ederek, ne vakit terk-i dünya edeceðine kanaat getirmeli
Her türlü avane ve bahaneden vazgeçmeli, heva ve hevesin esaretine girip, iradesine ipotek bindirmemeli


Þayet hissedip, farkýndalýða eriþselerdi
Gönül þirazesi hak ve hakikatten asla vazgeçmez ve keder vermez
Vicdan gönül derecelerinin þubesinden birini temsil eder ve eminlik içinde istikametini bekler
Yoksa azap ve bela nihayetinde vaktinde tecelli eder, ne keþkeler ve ne de ahlar nefsini ihya eder


Mustafa CÝLASUN