Elindeki çepin ile kabrin üzerini düzeltmeye baþladý.Kabrin saðýný solunu topluyor,bazý otlarý temizliyor ve kazýyordu.Kazý esnasýnda topaç haline gelmiþ olan topraklarý da elleri ile ufalýyor , kabrin üzerini düzeltiyordu.
Ilýk bir sonbahar gününün öðleden sonrasýnda terlemiþti.Elindeki çepini bir kenara býraktý,elini beline koyarak þöyle bir doðruldu. Uzun zaman eðilerek çalýþmasý sonucu beli biraz aðrýmýþtý. "Yorulmuþum galiba" derken terliyen yüzünü cebinden çýkardýðý mendil ile sildi.Her iki elinide yarým yumruk haline getirdi ve ellerini beline koydu.þöyle geriye doðru doðruldu ve yüzünü buruþturup,aðzýný büzerek derin bir “Oooof” çekti... Yorulmuþtu.
“Merhaba abi hoþ geldin” .Baþýný çevirdi.Kabristan bekçisi idi. “Hoþ bulduk,nasýlsýn” dedi. Adam “saðol abi iyiyim” dedi.Konuþurlarken az ilerideki taze mezara gözü takýldý adamýn.Birden heyecanlandý. “Kim bu ?” dedi.Mezarlýk bekçisi ise “Abi hani bir bayan vardý ya senin gibi her hafta buraya ziyarete gelirdi hani,iþte o kadýn.Dün getirdiler.” dedi bekçi.Adam bir an baþýndan aþaðý kaynar sular döküldüðünü sandý.Baþý döndü gözleri karardý,tutunacak bir yer aradý,sendeledi. Bu durumun farkýna varan kabristan bekcisi adamýn koluna girdi ve az ileride ziyaretcilerin dinlenmesi için mezarlar arasýna yol kenarlarýna konan bank'a götürdü.Oturmasýna yardým etti.Adam hala kendinde deðildi. “Þu suyu iç abi” dedi bekçi. Adam hiç bir þey söylemeden sudan birkaç yudum içti.Hala tam olarak kendinde deðildi. Bir zaman sonra dalgýn dalgýn ; “iyiyim,iyiyim” sözleri çýktý. “Biraz oturursam geçer”dedi.Adam oturduðu bank'a iyice yaslandý ve gözlerini yeni kazýlmýþ mezara dalgýn dalgýn dikerek uzaklara çooook uzaklara gitti...
Kýþýn haftada bir gün Cumartesi'leri ,yazýn ise haftada enaz iki kere kabristana gider , yakýnlarýnýn mezarlarýný ziyaret eder,onlarýn mezarlarýný düzenler,çiçeklerini sulardý.Mezarlýk görevlileri artýk enaz herhafta bir kere gelen bu adamý iyice tanýmþlar onunla arkadaþ olmuþlardý.Bazen her zaman geldiði ziyaret günlerinde gelemez ya bir sonraki gün yada bir önceki gün gelirdi.Ama bu zamana kadar gelmediði hiç olmamýþtý..
Yine böyle bir Sonbahar'da bir Cumartesi günü öðle namazýndan sonra arabasýna atlayýp
kabristana gitmiþti.Arabasýný park yerine park ettikten sonra içeri girerken mezarlýk bekçisi;
“Hoþ geldin abi nasýlsýn?” dedi.Adam hafif güldü “saðol sen nasýlsýn?” dedi. Bekçi “bir þey lazýmmý abi,çepin gibi ,iskemle gibi.” Adam “yok teþekkür ederim” dedi.Ýbriklerin yanýna gitti iki adet saðlam plastik ibriklerden aldý. Mezarlar arasýnda çeþmeler vardý. Biraz bekçi ile sohbet edeyim diye düþündü. Az ilerideki çeþmelere doðru yürüdü.Ýki çeþmeyi açýp iki ibriði doldurmaya baþladý. Ayný zamanda da bekçi ilede laflýyordu.”Doldu abi” dedi bekçi. Adam çeþmeleri kapattý “gideyim,dolaþttýktan sonra laflarýz” dedi. “Olur abi” dedi bekçi. Adam o güzel sonbahar gününde aðaçlardan yerlere dökülen renk renk yapraklarýn üstüne basa basa kabirlerin arasýnda ilerlemeye baþladý.Yerlere düþen o renk renk kuruyan yapraklara her basýþýnda çýkan o muhteþem hýþýrtý sesleri çok hoþuna gidiyordu.Kabrin yanýna geldiðinde mezarýn üzerini elleri ile düzeltti. Önce mezar taþlarýný iyice elleri ile yýkadý,sildi ve mezarýn üzerine su dökmeye baþladý ki, Ýþte tam bu sýrada az ileride bir mezarýn ayak ucuna oturmuþ elindeki kuran’ý okuyan,ayný zamanda da göz yaþlarýna hakim olmýya çalýþan bir bayana gözü takýldý.Fark ettirmeden adam hem mezarýný suluyor,hemde az ilerideki kadýný gözetliyordu.Kadýnýn bulunduðu mezar daha yeniydi,bir kaç günlüktü. “Eðer eski olsaydý bunu görürdüm” diye içinden geçirdi adam.
Bir müddet mezarýn baþýnda kaldýktan sonra adam mezarýn baþýndan tam ayrýlacaktý ki, kadýnýn yanlamasýna baþýnda bulunduðu mezarýn yanýna düþtüðünü gördü.Bekçide geldi ve kadýný kaldýrdýlar.Kadýnýn hala gözleri yaþlý idi ve boþ gözlerle etrafýna bakýnýyordu. “Su getir!” dedi adam bekçiye. Bekçi koþtu bir bardak su getirdi.Adam kadýný aldý az ilerideki bank’ýn üzerine oturtturdu. Suyu içmesi için kadýna verdi.Kadýn bir kaç yudum sudan içti “iyiyim!” dedi.Banka dayandý,baþýný iki elinin arasýna aldý,baþ örtüsünü, üstünü baþýný düzeltti. Boþ gözlerle etrafýna bakýnýyordu.Adam þimdi “Nasýlsýnýz?” dedi. Kadýn “Ýyiyim!” dedi ,kýsýk bir sesle. ”Hanýmefendi” dedi adam. “Biraz oturun dinlenirseniz kendinize gelirsiniz” dedi.
Adam kadýna þöyle bir baktý 40-45 yaþlarýnda hayatýn tüm acýlarý sanki bu bayanýn yüzünde toplanmýþtý.Sonbahar’ýn o hafif serin ve kabristanýn o muhteþem sessizliði içinde kadýn bir müddet daha oturdu,kalkmak istediðinde tekrar sendeledi .Adam,”Acele etmeyin lütfen dinlenin” dedi .Kadýn baþýný adama çevirdi ve sesizce boþ gözlerle baktý,iki eliyle baþ örtüsünü tekrar düzeltmeye çalýþýrken, “Merak etmeyin bir þeyim yok geçer” dedi.Adam da “Acele etmeyin lütfen” dedi.
Bir zaman sonra kadýn tamamen kendine geldiðinden emin olunca adam bu mezarýn kimin olduðun sordu .Kadýn baþýný mahzun ve üzüntülü bir þekilde baþýný hafifce mezara doðru çevirirken yanaklarýndan aþaðýya süzülen göz yaþlarýna hakim olamýyordu. Adamla bekçi telaþlandýlar adam, “Galiba sormakla hata ettim,derdinizi tazeledim” dedi.Kadýn yaþlý gözlerindeki yaþlarýn görülmesine aldýrýþ etmeden,sanki çok derinlerden gelen bir sesle;”Siz üzülmeyin anlatmak istiyorum ,belki biraz açýlýr, rahatlarým” dedi.Adamla bekçi kadýnýn tam karþýsýndaki bank'a oturdular.Kadýn çantasýný açtý, çýkardýðý mendille gözlerindeki yaþlarý sildi. Tekrar baþýný hafifce mezara doðru çevirdi,derin bir nefes aldý ve anlatmaya baþladý;
“Burada ayatan benim oðlumdu. Babamýz uzun zaman önce vefat etti. Hayata oðlumdan baþka hiç kimsem yoktu.Halimiz vaktimiz iyi idi. Askerliðini yapmak için komando olarak doðuya gitti. Bir kaç ay sonra bir çatýþmada öldüðü haberi geldi.Ýþte benim sahip olduðum o tek varlýkta þu ileride mezarda yatýyor .Evladým orada yatýyor. Artýk tek baþýmayým” dedi.Derin bir iç geçirdikten sonra dalgýn ve boþ gözlerle baþýný oðlunun mezarýna cevirdi yavaþ bir sesle “Ýnþallah onu fazla bekletmem” dedi. Tekrar gözlerinden yanaklarýna doðru yaþlar boþalmýya baþladý.Mendille silmeye çalýþýyordu.Artýk kendine hakim olamýyor,hýçkýra hýçkýra aðlýyordu.Kadýný sakinleþtirdik Bir müddet daha oturduktan sonra bir taksi çaðýrmamýzý istedi ve gelen taksiye binerek uzaklaþýrken taksinin içinde hala aðladýðý fark ediliyordu.
Bu olaydan sonra bir kaç defa daha,ziyaret ettiðimiz mezarlar yakýn olduðundan merhabalaþtýk.
Hanýmla sohbet etmeye baþladýk.Artýk birbirimize acýlarýmýzdan dolayý yakýnlaþmýþtýk.Sanki kýrk yýllýk dost oluvermiþtik.Acýlarýmýz bizi çok iyi iki arkadaþ yapmýþtý.O geldiðin de ben yoksam o beni arar,selam ve haber býrakýr;ben geldiðimde o yoksa ben onu arar,selam ve haber býrakýr olmuþtuk.Birbirimizin mezarlarýný diðerimiz yokken çiçekleri sular ve bakýmýný yapardýk.
Mezarlýk bekçisi eliyle adamý sarstý “Abi çok daldýn galiba” dedi.Adamda;yavaþ yavaþ yere dalgýn dalgýn bakan gözlerini kaldýrýp,sanki çok uzaklardan ve derinden gelen bir sesle; “Hatýrlýyormusun bu kadýný ilk gördüðümüzde mezarýn baþýnda bayýlmýþtý da bu bank'a taþýmýþtýk hatýrladýnmý ha hatýrladýn mý?” dedi. Bekçi “Hatýrlamazmýyým abi” dedi.Her ikiside sessiz kaldý ve adam sendeliyerek ayaða kalktý “Bir fatiha okuyayým” dedi ve mezarýn baþýna doðru dalgýn dalgýn gitti.Mezarýn baþýnda fatiha okuyan adamýn aðzýndan dualar,gözlerinden de etraftan saklamýya bile gerek görmediði yaþlar dökülüyordu.Mezarlýk bekçisi baktý,baktý,baþýný hafifce; “Hay Allah!” der gibi salladý ve külübesine doðru yürümeye baþladý. Kulübesine doðru yürürken onun da gözünden saklamaya bile gerek görmediði yaþlar akýyordu...


Mustafa Arif RAZGARTLI