AMANSIZ GÝDÝÞ

Seni seviyorum dedi þair
son kez bakarak sevdiðinin gözlerine
nemli ve hüzün dolu bakýþlar altýnda eziliyordu adeta
çünkü bu son seni seviyorum deyiþiydi
bu son bakýþýydý gözlerinin karasýna
elini uzattý þair sevdiðinin saçlarýna doðru
okþadý baþýný, baþý eðik sevdiðinin
sessizliðin hükmünde ikisi de
gitmek istemiyordu aslýnda þair
ama yenilmiþti olumsuzluklarla dolu hayatýna
ümitsiz beklentilere dayanamamýþtý daha fazla
sustu
gözlerini kapatarak çekti son kez sevdiðinin kokusunu içine
nefes niyetine
soludu
ciðerlerini patlatýrcasýna
döndü arkasýný lal olmuþ dili konuþamýyordu
yavaþ adýmlarla uzaklaþýrken sevdiðinden
bir ses yükseldi göðün tepesine
durrr!

Yaþlý gözlerle, arkasý hala dönük þairin
utanýyordu
bakamazdý bir kez daha yüzüne sevdiðinin
baksa
gidemezdi bu defa
korkuyordu kendinden
dönemedi
tekrar adýmladý usulca
bir ses daha yükseltti sevdiði
durrr!

Bekle hayatýmýn katili diye mýrýldandý
tüm uzuvlarý buz tutmuþtu sanki
hissiz
duygusuz kala kalmýþtý oracýkta
yürüdü sevdiði þaire doðru
arkasýnda durarak dokunmak istedi
dokunamadý
cesaretsiz býrakýlmýþtý çünkü
þairin son bakýþýnda kalmýþtý her þeyi
ve dön bak gözlerime dedi sevdiði
kalbinin atýþlarý duyuluyordu
yüreði aðzýnda
titreyerek döndü
ve baþýný eðdi bakmadan sevdiðine
öylece kaldýlar
þair yere baktý
sevdiði þaire
yabacýlaþmýþlardý
her þey bitmiþti sanki
efendim dedi harfleri yutarcasýna
sevdiði çantasýný karýþtýrmaya baþlamýþtý
bir þey arýyordu
heyecanla düþürdü eline aldýðý resmi
eðildiler ayný anda
þairin eli sevdiðinin eline deðmiþti
ateþ topu oldu sanki orasý
çektiler birden ikisi de
ayný anda ellerini resimden
al resmi!

Al ki senden bana kalan hiçbir þey kalmasýn
al ki senin bu gidiþini hiç unutmayayým
al ki seni sevdiðim günleri unutayým
diye
haykýrdý sevdiði yüzüne
dili tutulmuþ
utanmýþtý
iki damla yaþ gözlerinden aktý
affet dercesine
koþar adým uzaklaþýrken sevdiði...


04.08.2013

Rasim Yýlmaz