Gönlün umudu aþktýr
Sevdasýna ram olabilmek kulluðun farkýdýr
Kul, aklý ve bilgisiyle marifet halkasýna tabi olmalý ve yaþamalýdýr
Ruhun insicamýndan neþet eden ahdi unutmamalýdýr, rýza için mutlaka adanmalýdýr


Ömer’i affeden Allah
Diri diri kýz çocuðunu gömen kimdi maazallah
Rahmet ve maðfiret umudun þavkýnda ihsan olurken, þaþkýnlýk nedir billâh
Gönül ne bereketli bir ummandýr, her marazý temizleyen çaðlayandýr, çünkü sedasý vardýr

Ey tenimden süzülen ter
Ateþi nasýl bilirsin, nefsin kollarýnda esir misin?
Neden sevdanýn suhuletinden içtinap edersin, hak rýzasýný hiç bilmez misin?
Yedikçe yiyen, keyfiyet içinde serilen, O’na itaate gelince çekinen, nasýl bir ibretsin


Ne zarurete iltifat ettik
Ne de ruhsatlarla yetindik, doyumsuzluða sürüklendik
Moderni tenin uþaðý haline getirildik, dünyevileþmek adýna niçin yarýþa girdik
Ýnsanlýðý çok gerilerde býraktýk, kýt kanat geçinen kullara farklý baktýk, niye aldandýk

Bir deðirmen vardý
Sýraya girmek nasýl bir meþakkatti, eza demek azdý
Un çektirmek için sabrýn rengine bürünmek þartý, muhabbet ikbaldi
Kadýn, erkek rýzký için koþarlardý, samimiyet ve çile onlar için irfana götüren ardý


Hangi derviþten söz etsem
Meþrebini ve memleketini merak edip, nazar eylesem
Belde ve köyün farký açýða çýkar, insanlar sadakatinden taviz vermeyen vicdanlar
Dile getirilen niyazlarý, sessizliðin iklimine býrakýlan yaþlarý, sinede ekte kalanlarýn ibretiyle dirilsem


Çaresizlik ümit kapýsýna götürür
Ruhun serencamýndan ilzam olunan hüzündür
Samimiyet ve teslimiyet hak kapýsý için zaruret kabilinden nasibi güldür
Kula en yakýn olan, annesinden ziyade þefkati bulunan, canan adýna sevdaya fark atan yegâne hükümdür


Mustafa CÝLASUN