Gönlüme düþendi
Bir umut þevkiyle dile gelen muhabbetti
Hak rýzasýna hasredilen bir samimiyetten ilzam olan hürmetti
Fedakâr olabilmek, samimiyetin hazzýyla hizmete amade bulunmak faziletti
Söyle kim yüreðine doðan, hicran damlalarýyla yorulan, bir dostluktan imtina edecekti


Oysa hiç tanýmam
Kelimelerin marifetiyle kal eyleyip, yazdýk
Göçüp gitmeden, kabre girmeden, kefene bürünmeden arzuladýk
Nihayetinde bir ömür yaþamýþtýk, bazen hazan ve bazen de zemheriyi imzaladýk
Ve fakat asla asi olmadýk, vefasýzlýk adýna bir an bile nankörlük yapmadýk, sadýktýk


Hilkat olarak mazlumduk
Yaþadýðýmýz þartlar, sahipsizlik ne yazar
Boynu bükük, nazar eden ve fakat isteyemeyen bir caný gamdýk
Sevgiye çok susamýþtýk, hamiyete aç kalmýþtýk, marifete ne kadar uzaktýk
Sosyal þartlar, çaresiz umutlar, bilinçsiz soluklar, nefsi zorbalýk semtinde yaþadýk


Gülebilmek için çok zorlandýk
Her yanýmýzda bir kaygý taþýdýk, evet, çok dýþlandýk
Varlýk ve servet sahipleri tarafýndan mahkûm eden gözlerle tanýþtýk
Þýmartýlmýþ çocuklarý, nazýndan geçilmeyen edalarý, can sýkan davranýþa alýþtýk
Bir lokma ekmek, iki çeþit yemek, çay içebilmek, zeytini dörde bölmeden yemek telaþtý


Artýk nefesin sonlarý baþladý
Tende takat azaldý, acýyan gözler ne büyük cefaydý
Gözyaþlarý tutulmazdý, demek ki sinirler boþaldý, suskun yer nerede vardý
Kimseler görmesin istiyorum, Rabbime büyük bir umutla sýðýnýyorum ve aðlýyorum
El açýyorum, her zaman olduðu gibi yine yanýmdasýn biliyorum, senden baþka kimim var diyorum


Ey sevgi ve muhabbetini esirgemeyen
Hali periþanlýðýmý bilmesine raðmen, himmette bulunan
Nadanlýðýma hiç bakmayan, sanki bir arif sezgisiyle taltifler yapýp, taçlandýran
Her iki dünyada aziz olasýn, can yoldaþým olarak dilerim unutmazsýn, niyazýnda anarsýn
Bu bizar ve bedbin halimin bir lahzada huzura kavuþmasý için çabalarsýn ve sinende saklarsýn


Mustafa CÝLASUN