Kalk kurtul miskinlikten
Kalbine verdiðin viranelikten, nefsi temayüllerinden
Nereye gidiyorsun, imkânlarýný tarumar eðliyorsun, tefekkür edemiyorsun
Her gün aynanýn karþýsýna geçip saatlerini geçiriyorsun, bin bir çeþit kýyafet deniyorsun


Niçin göremiyorsun
Fark edebilmenin ibretine yönelmekten çekiniyorsun
Ýltifata layýk olabilmek için bahaneler arýyorsun, kimliðinden uzaklaþýyorsun
Þahsiyet ve itibar bakýmýndan ne kadar sarsýlýyorsun, hala cezp etmek için uðraþýyorsun


Ruhun ve kalbin bizardýr
Ýçinde boðulmaktan korktuðun cendereler yakýndýr
Hangi prangaya el atsan, nefsin adýna kul ve köle olsan kurtulamayacaksýn
Attýðýn kahkahalar içine akýttýðýn yaþlarý gizlemiyor, bilakis aþikâr eðleyip, acýndýrýyor


Sahranýn kuþatan ahunda
Ummanýn derdest eden hicran baharýnda
Ruhunla barýþýk ol, kalbinle yüzleþ, hangi tarike adanýrsan mizan yanýnda
Ya hakikatin didarýyla mest olup feyzine kanacaksýn, ya da viranelik pazarýnda aranacaksýn


Marifet iltifata tabi derler
Asýl marifet ikinci bir doðumun halde yaþanmasýdýr
Aþk ateþinin sineyi tutuþturmasýdýr, sevdasý sürur bahþeden bir serinliktir
Kemali yet üzere nefesi teslim etmek Hanifliktir, nefsi bakýmdan arýnmýþlýðýn tarifidir


Aþk, hali meftun eder
Firkatiyle ihsana ram eyler, sevdasýyla ecre meyleder
O’nun rýzasýndan gayri ne bekler, hiçlik desturunda kul olabilmeyi bekler
Ne vakit nazar edilirse, ihsan hali fark edilirse, bahtý için nasipse, kabul edilen nefestir


Mustafa CÝLASUN