Gitti. Giden bir þey yok.Kalan çok þey var.Gideni fark etmek,kalanla gönül eðlendirmekten daha zor.Bir gram eksikliðini duymaya baþlarsýnýz giden þeyin.Üzerinizde tonlarca aðýrlýk býrakýr.Giden güneþ mi,ay mý neye benzer?.Görebildiðiniz en uzak noktaya ufka bakmak mýdýr,giden.Giden bir kedi,yada kýrýlan en sevdiðiniz vazo mu?
Giden sevgiliniz mi.Yada bir ölümlü mü? kainata sesi bile kalmayan.

Gideni hatýrlamayýz. Çünkü bir gram eksikliðinde tonlarca aðýrlýk yükler sýrtýmýza.Ben küçük silüetler görüyorum.Çocukluðundan genç kýzlýða çýkan yüzlerde.Giden hüsranlar oluyor,deneme yanýlmalar ve hatta piþmanlýklar.Giden en çok bir kadýna yakýþýyor ayrýca.

Üzülüyorum gidene gitti diye ama bir ölçüde de kalýcý eserler býraktýðý için bu kokuþmuþ dünya ya seviniyorum.

Giden bir þeyler katar hep aslýnda.Gittiði yere deðil,býraktýðý yere izler katar.Suretlere çizgiler katar ve ne tecrübeler.Bu yüzden de deðerlidir giden.Ölçüsü olmaz,serveti paha biçilmez.

Suretlere bakýyorum.Ýnsan suretlerine,kendime bakýyorum,ve hatta bir kediye.Hep bir þeyler gitmiþ.kalanlar iki kelime etmez.Ve hatta kalanlar,kalmak istediði içinde deðil,öylesine kaldýðý için duruyor kendinde.

Giden hep son sözü koyar ve aslýnda yok olmaz kalan içinde.Gidenin ne olduðu da önemli deðil ne götürdüðü sinsice.

Bir yorgunluk görüyorum suretlerde öylesin yapýþmýþ kalmýþ,ayýp desem,ayýp deðil yakýþýyor kendine.

Giden kalaný büyütüyor.Giden zaten büyümüþ içinden kalaný çýkarýyor belkide.