...
Çok uzun bir yoldan geldim Marmara

Yorgunum

Hikâyelerim var daha yazmadýðým

Ýmgesiz þiirlerim var býçak aðzý keskinliðinde

Durun hepsini anlatacaðým

Kimsenin beni anlamasýný beklemiyorum zaten

Çok uzun bir yoldan geldim

Oradan, çocukluðumu unuttuðum ülkeden



Daha âþýk olmadan ölen genç kýzlar ve delikanlýlar gördüm

Babalar gördüm öfkeden

Analar gördüm acýdan

Çocuklar gördüm gözyaþýndan

Yakýlan köyler gördüm ateþten

Ve köysüz köylüler gördüm kimliksiz bir ülkede



Durun hepsini anlatacaðým, beni anlamanýzý beklemiyorum zaten

Ateþten düþlerin olduðu bir ülkede doðdum

Yýkýk kentleri vardý, sokaklarý kan renginde

Her taþýn altýnda ölüm çýkýyordu

Nakýþ nakýþ iþlenen, bir eski zaman kilimiydi acý

Konuþmak yasaktý kendi dilinde

Bilmediðin bir dilde dayatýlýyordu

Temeli yalan ve zulüm üzerine kurulu mutluluk hayali



Durun hepsini anlatacaðým…

Ölüm sehpalarýný kurmuþtu caniler

Umutlarýný daraðacýnda boðuyorlardý yaþamýn

Azýklarý kin müjdeleri ölümdü

Cehennem karanlýðýndaydý yürekleri

Hayatta kopardýklarý her çiçek yeniden açýyordu

Bu da çýldýrtýyordu ölümünün temsilcilerini

Daha çok kan, daha çok gözyaþý istiyordu sürüngenler



Durun daha baþlamadým anlatmaya

Bu sadece bir besmeleydi söze baþlarken…Murat Özgöl