Çok uzun bir yoldan geldim Marmara
Yorgunum
Hikâyelerim var daha yazmadýðým
Ýmgesiz þiirlerim var býçak aðzý keskinliðinde
Durun hepsini anlatacaðým
Kimsenin beni anlamasýný beklemiyorum zaten
Çok uzun bir yoldan geldim
Oradan, çocukluðumu unuttuðum ülkeden

Daha âþýk olmadan ölen genç kýzlar ve delikanlýlar gördüm
Babalar gördüm öfkeden
Analar gördüm acýdan
Çocuklar gördüm gözyaþýndan
Yakýlan köyler gördüm ateþten
Ve köysüz köylüler gördüm kimliksiz bir ülkede

Durun hepsini anlatacaðým, beni anlamanýzý beklemiyorum zaten
Ateþten düþlerin olduðu bir ülkede doðdum
Yýkýk kentleri vardý, sokaklarý kan renginde
Her taþýn altýnda ölüm çýkýyordu
Nakýþ nakýþ iþlenen, bir eski zaman kilimiydi acý
Konuþmak yasaktý kendi dilinde
Bilmediðin bir dilde dayatýlýyordu
Temeli yalan ve zulüm üzerine kurulu mutluluk hayali

Durun hepsini anlatacaðým…
Ölüm sehpalarýný kurmuþtu caniler
Umutlarýný daraðacýnda boðuyorlardý yaþamýn
Azýklarý kin müjdeleri ölümdü
Cehennem karanlýðýndaydý yürekleri
Hayatta kopardýklarý her çiçek yeniden açýyordu
Bu da çýldýrtýyordu ölümünün temsilcilerini
Daha çok kan, daha çok gözyaþý istiyordu sürüngenler

Durun daha baþlamadým anlatmaya
Bu sadece bir besmeleydi söze baþlarken…Murat Özgöl