HAYALLER
Hayaller, hayaller, hayaller…
Aslýnda çok basit anlamý vardýr, bizlere öðretildiði gibi saf, berrak bir temizlikten ibarettir. Ki bizlere öðretilen þudur ki hayallimiz olan þeyi yaþatmaktýr, baþka bir þeyi de sunmamýþtýr hayat. Ama nedense hep saklý olurlar, bir küçük kutuda hep beklerler. Bizim isteðimizi beklerler ve onlara sahiplenmemizi isterler. Onlara ulaþmak bazý insanlar için ölüm olur, bazýsý için hayat, bazýsý için koyu bir karanlýk ya da en iyisi bir umut ýþýðýdýr…
Hayaller, hayaller, hayaller
Bazen insana o kadar uzak durur ki biz ona ne kadar çok ulaþmak istesek de o bize tam tersini oynar. Her gece umutla beslenen o hayaller bir gün bize sýrtýna dönecek kadar kurnaz olmasýný bilir. Evet, hayal kurmak güzledir insanýn bu dünyaya baðlanacak tek baðýdýr. Ýnsaný hayatta tutabilecek tek þeydir. Hayali olmayan bir insan bile yoktur. Bunu rahatlýkla yazabiliyorum çünkü inanýyorum ki hiçbir can bir güne baþlamadan bir þeye umut etmeyip kalkamaz. Umut ediyorsa da bir insan o zaman umutlarýyla beslediði her þeyi biriktirip, onlarý hayalleriyle kavuþturandýr da. Bunu hissetmeyen bir insan zaten yaþamýyordur ki yaþayamaz da. Bir küçük parça bile olsun bir küçücük bir þey bile olsun her insanýn gönlünden geçen bir umudu vardýr.
Vardýr ama amasý da eksik olmayan, sonu uçurumlu bir yol olmaktan da kendini alamaz hayaller.
Derler ki, hayallerininiz peþinden koþun bir gün yorulacaklardýr.
Evet, bir gün kesin yorulacaklar, birisine o kadar kolay gelecek o insan zaten mutluluða kapak açan ilklerden biri olacaktýr.
Birisine ise öyle bir uðraþtýracaktýr ki o insan ömrünü yarýlayacaktýr anca ona sahip olacaktýr.
Birisi ise çok uðraþacak, çok inanacak çok sabredecek, hayatýnýn en deðerli anlarýný ona çaldýracak, hiç kimseye vermediði o sevgiyi verecektir, ama sahip olamadan bu dünyayý terk edecektir.
Yani o hayallerden önce bu beden yorulabilir. Onlarý ister istemez bizler, ellerimizle býrakabiliriz ya da tam tersi onlar yorulunca biz onlara da sahip oluruz.
Böyledir bu, hayatýn sunduðu bir gerçektir.
Bunu bile bile de hayal etmekten hiçbir zaman vazgeçmez insan. Eðer ona sýký sýký ya baðlandýysa da asla vazgeçemez…
Hangi seçenek daha iyi ya da hangisi daha kötüdür bu zamana baðlýdýr.
Zaman her insana gösterir bir gün kurduðumuz o masum hayallerin gerçek olup olmayacaðýný.
Ama bizler insanýz sonuç ne kadar acý ya da mutlu olursa olsun. Her can nasýl bir güne umutla uyanýp hayata öyle atýlmasýný ilke edinmiþse, hayallerimize de böyle sarýlmamýz gerekip ilke edinmeliyiz. Ne kadar o sonda bizi kayýplar beklese de, ya da hayat bizim hayal ettiðimiz gerçeklerden daha farklý gerçekleri sunacak da olsa… Ve biz hayalleri yaþatmak için her þeyi göz ardý edip hiç vermediðimiz emekleri de versek ve bunlarýn karþýlýðýný hayatýn bize nasýl bir hediye ile sunacaðýnda bilmesek de o yolla her türlü çýkmýþ olacaðýz. O yüzden bu yoldan gelen engellere de hep dayanmalýyýz. Ama önemli olan sonuç, o kurduðumuz hayaller bizi mutluluða getirecek mi, yoksa hayatýn sunduðu o hayaller mi bizleri huzura kavuþturacak. Onun cevabý da zamanda saklý hem de hep onda saklý kalacak...
Ama her yaþayan insan da hayal etmekten vazgeçmicek, vazgeçemiçek...
Çünkü o onun nefesi olacak, onun huzuru, onun hayatý olacak.
Eðer sende buna sahipsen buna ilke edineceksin, sana esecek olan rüzgarla savaþacaksýn. Baþka türlü yaþanmýyor çünkü baþka türlü doðmuyor güneþ, baþka türlü olmuyor, olmayacakta…