Ýnsan zihni ne ister ki, çimlere yayýlmak, çay demlemek, çay demlerken tavla oynamak ve ailesi ile hoþ sohbetler edip huzurlu bir gün yaþamayý geçirmez mi aklýndan? GEÇÝRMEZ... Çünkü o insan zihni artýk öldü.

Bizim milenyumdan, teleskopla 1950,60 yada 70'li yýllara bakma hevesimiz var sadece.Oysa zaman deðiþti.Kendi kendimizle oynadýðýmýz.Ve hatta kendimize yapay ve yalan küçük cennetler kurarak saklandýðýmýz bir dünyadayýz.

Ve bazen geçmiþten,güncele saftan,þeytana doðru uzayan bu insanlýk öyküsünde toptan yapýlan gizli bir deneyin parçasý olduðumuza inanmamak için hiç bir neden kalmýyor.

Çünkü insanlarýn dna'sýyla oynamak için illaha da onlarý fiziksel anlamda canavara dönüþtürmenize gerek yok.
Pekala insanlarýn zihni'nde evrimler gerçekleþtirerek deðer yargýlarýndan kopararak onu bir canavara dönüþterebilirsiniz.

Kaldý ki þu ana kadar aramýzdan hala bir süperman çýkmadýðýna göre ilgilenilenin beden kapasitesinden daha çok zihinsel ve ruhsal tarafta olduðunu söyleyebiliriz.

Beden kapasitesi de belki peþi sýra gelecektir.

Çevrenize bir bakýn, þaþýrmak için artýk herhangi bir nedeniniz kalmadý.Herþeye kulak aþinalýnýz var.Hatta eskiden Ahlaki çöküntü olarak algýladýðýnýz herþeyi bir hap gibi yutmaya her an hazýr gibisiniz. Yaþama rehin alýnmýþ canlýlar gibi yaþýyor.Sýrf yaþamak için, yaþatmaktan vazgeçmeye baþlamýþýnýz. Yaþamak ve ayakta kalmak düþüncesi ile arkanýzý her an dönmeye hazýrsýnýz. Ormandaki vahþi hayat bile daha masum duruyor yanýmýzda.Oradaki yasa maðlup ve galip üzerine kurulu iken,kalanlar daha tutarlý ve net bir þekilde yaþamlarýna devam ediyorlar.Markalarýnýz vahþi çýðlýklarýnýz naralarýnýz olmuþ, ideolojileriniz en tepedeki zümrenin önünüze yem olarak attýðý sanal rahatlatýcý bir marmelat.Her birimizin arasýna teftiþe çýkan gizli bir gölge salýnmýþ gibi.Ya þimdi, ya sonra ne zaman beni küçük kutumdan çýkartacaklar diye düþünürken, Çýkartanýn "Ýþte gerçek bu küçüðüm" demesinden korkar olmuþuz.

Kalabalýklara karýþmak,tekil ve durgun bir zamanýn kýrýnganlýðýnda acý veriyor.Tek baþýna kalmanýn büyüsü ile yanýp tutuþurken yer bildirimlerimizle varolduðumuzu kanýtlýyoruz. Nostalji kendi zihnimize kýsa ve rahatlatýcý bir yolculuk gibi.

Zihnimize asýlý kalan ve yanýp sönen görünmez dev tabelalardan sesleniyor bize hayat.Deðiþim diye yutturulan masaldan asýl gerçek dünya cehenneminden bahsetmiyorlar bile.Deðer yargýlarýnýzýn üzerinde tepiniyorlar,zorluyorlar soru iþaretleri ile kalkýp,ünlemlerle yatmaya devam ediyoruz.Sýnýrsýzlýðý vaad ediyorlar,sýnýrsýz haz,sýnýrsýz tüketim ve boþ bir çöp kutusu olarak yaþaman gerektiðini söylüyorlar.Bilançolar kahkalarýnýza kilitli.Yeni hedefler sersereme çevrilen yüzde ile eþ deðer.Öte yandan her yerde kan akýyor.Ýnsancýl olan ne varsa hepsini akýtýp,içini boþaltmak için çabalýyorlar.

Sizce zaman akýyor mu?
Yoksa suyun altýnda mýyýz?...