Alkýþ ve yuhlamalarla dolu karmaþýk bir heyhulat içerisinde bir topluluðun önüne bakýr bir tasta uzatýlan ve içine en küçük bozuk paralarýn atýldýðý küçük topluluklarýn her daim vahþet ve kan üzerine bahse girildiði bir kasaba da gibiyim.Gladyatörler yine arena da yerlerini almýþ.Kalabalýk öylesine heyecanlý ki sadece yenen ve yenilenin damarýndan oluk,oluk kimin kanýn akacaðýnýn hesaplaþmasýný bekliyorlar.Taraflar,taraftarlar hiç deðiþmedi bu alemde.Kimi zaman oldu ki bozuk paralar üzerine oynandý insanlýk kaderi.Kimi zamansa puanlan bir demokrasi üzerine yitirdik insanlýðýmýzý.

Ve o kalabalýkta kimse görmedi.Ne devirler bitti böyle,ne devirler geldi geçti bu alemden.Halk'ýn ekmeði,halklarýn içten gülümsemesi,analarýn çocuklarýný en içten dileklerle sevip okþamasý bile "Masumiyet Çaðýný" getiremedi.

Ýnsan hep kendinle savaþtýrýldý.Kendi yenik aleminde kayýp zaferler peþinde koþtu.Üstün gelmek,üstün olmak,yukarýdan aþaðýya inen bir yeniklik duygusundan inmedi topluluklara.Aþaðýdan yukarýya doðru çýkan bir hiçliðin yeniklik duygusundan ibaretti herþey.Yoksulluk her ne kadar kendini büyütüyorsa da öte yandan en üstlerde filler ve devlerin aleminde kimi zaman þeytani,kimi zamansa masalsý kahramanlar büyüyor ve büyütülüyordu.

Kimisi uçuyor,kimisi çok güçlü,kimisi ruhani,kimisi ise; beklenen ve beklenilmeye adanan kahramanlardý bunlar.
Ve hiç kimse de cesaret yoktu,inanç,ahlak,sadakat hepsi bu kahramanlarda bütünleþiyordu.Yok olan yada yokluðu hissedilen ne varsa? hepsi bu kahramanlardaydý.

Ýçimizden biriydi bu kahramanlar,içimizden çýkýp gelen bizde ki yokluktan ve hiçlikten çýkmýþ.Ama her þeyin var olduðu ve her þeyin üstünde olan kahramanlardý bunlar.

Bir çoðumuz bunlardan birine hiçliðimiz kadar inandýk. Beðenmemize gerek yoktu.Onlar bizim adýmýza beðeneceklerdi. Muhakeme etmemize de gerek yoktu.Onlar bizim adýmýza muhakeme edecek,en doðrusunu söyleyeceklerdi.Yol gösterilmeye de muhtaç ikincil ruhlar gibiydik.Saf bir ruha sahiptiler,bizim kadar türetilmiþ ve yýðýnlaþmýþ,kümeleþmiþ, presleþmiþ halde deðildiler.Her devirde yeni sloganlar buldular,her devirde bizlere bir þeyler söylediler.Onlarý alkýþladýk,yol göstermelerine dudaklarýndan çýkacak her kelimeye dikkatle dinler olduk.

Ve onlar bizim için vardýlar.Bizim hiçliðimizden çýkan ve var olan en deðerli herþeylerimizdi.

Herkes kendine bir kahraman seçmemiþti.Herkeslerin bir kahramaný vardý her alemde.

Arenalar kuruldu.Kan ve vahþet üzerine yeniþtik biz kahramanlarýmýzla.O günden bugüne hiç bir þey deðiþmedi.
"Masumiyetin Çaðý" bir türlü gelmedi.