Ýçimizdeki sese yönelmekten, neden bu kadar korkarýz diye söze girdi bir anda Anna. Bense ona gülümseyerek, Dýþarýdaki sese o kadar çok alýþtýrýldýk ki þimdi kendimize dahi yabancýyýz dedim. Dýþarýsý çok soðuk fýrtýna,yaðmur,anlaþýlan o ki, doða iþleyiþini tam anlamýyla sürdürmekte kararlý. Üþümekle birlikte, sýcak bir his kaplýyor o anda içimi,bu aþkta duyduðum bir hazda deðil üstelik ,anne sevgisinden aldýðým hazda deðil, yada baba sevgisinden, belkide bir dostun sevgisiydi, hayýr bu hissiyat onlardan hiç biri deðildi. Bu doðayla vede yaradýlýþýmla, baþbaþa kalmanýn, kalabilmenin verdiði muhteþem bir histi. Bizi neden buraya býraktýlar sence dedi Anna ,yüzüme endiþeli bir bakýþla. Hissediyor olmalýsýn dedim, ayný türün örneðiyiz sonuçta. Hissetmekmi neden ve neyi.Bir an için gerçekten mantýðýmla vede algýmla dünyada yapayalnýz oduðumu hissetmeye baþladýðým anda; Anna yüzüme gülümseyerek, þaka yaptým, hissediyorum elbette, doðanýn kapý ardýndaki iþleyiþini, havanýn gürlemesini, yaðmurun damlalarýný, kuþlarýn sýðýnacak yer aramalarýný.. Yalnýz deðilsin dedi bana teskin edici gözlerle bakarak. Saatlerce ona bakabilirdim ama yanýþ anlaþýlmaktan korktum. Bir ruhun kendini sevmesini ve sadece kendine güvenmesini anlayabilirim dedi,samimi bir dille. Sanki beni sýnýyor gibiydi,ondan korkmuyordum sadece alýþmaya çalýþýyordum bu duruma. Profesörler bizi bir haftalýðýna buraya kapatmýþtý. Siz dahiler demiþlerdi, siz kimlikleri vede kiþilikleri sorgulanmasý gerekenler, sizi istediðiniz dünyanýn, o saf ve hala bir yerlerde temiz kalmýþ tarafýna havale ediyoruz. Buna evet dediðimiz için buradaydýk,üstelik daha öncede hiç tanýþmamaýþ ve bir arayada gelmemiþ getirilmemiþtik. Rüzgarýn sesi gittikçe þiddetleniyordu ,caný yanmýþ ve kapana kýsýlmýþ bir kurt gibi adeta ulumaktaydý rüzgar, ve beraberinde de akþamý getirmekteydi. Þömineye göz attýðýmda odunun sönmek üzere olduðunu fark ettim bir anda. Diðer odaya girip odunlarýn olduðu yeri aramaya baþladým. Bu dýþarýdan bakýnca küçük gibi görünen, ama aslýnda epeyce bir karmaþýk duran ahþap evde, neyin nerede olduðunu yeni geldiðimiz için henüz kestirememekteydik.Ben odada odunlarýn yerini arar iken Annanýn gölgesi ýþýðýn etkisiyle önüme düþüverdi. Sanýrým aradýðýn þeyi diðer odada buldum,burada sadece yiyeceklerimiz var dedi.Bunu söylerken kendinden pek bir emindi. Elbette dedim ve sallana sallana gri koltuðuma kadar gidip uzandým. Neden gri dedi, biliyorsun hepimizin bir rengi vardýr, mesela benimki turuncu, gördüðün gibi dedi,yani benim koltuðum turuncu dedi. Öyle istedim dedim, ama bu içini daha fazla karartmazmý dedi,ben sadece gerçeklere bakarým dedim.
Anlýyorum elbette, daha buraya geldiðimizin ilk saatlerinde bana ayný türün örneði olduðumuzu hatýrlatmýþtýn dedi. Sadece neden daha fazla sessizliði seçtiðini merak ettim dedi. Bazen konuþmak bana haddinden fazla anlamsýz ve aðýr geliyor,buna alýþkanlýk diyelim olmazmý dedim.Nitekim karþýmda bunca zaman beni anlamayanlar vardý, sesime karþýlýk, çýðlýðýma karþýlýk beni anlayamayan algýlayamayan koca bir sessizlik vardý. Sanýrým buna alýþmak epeyce bir zor olacak gibi, ama þuanda kurmuþ olduðum bu kadar cümlelerle, rekoru bir adým daha öne taþýdýðýmý düþünmekteyim,tabi sayende dedim ve ona gülümsedim. O da sýcak bir kahkahayla bana geri döndü .Bekle dedim ne oldu dedi, lütfen bir an için susarmýsýn,atladýðýmýz bir þeyler oldu, nedir dedi,nedir mi dedim daha ilk dakikalarda hissettiðimiz o mucizevi döngüyü duyamaz olduk þimdi! farkýnda deðilmisin dedim. Ahh evet,sanýrým yaðmur durmuþ olmalý, yada þiddeti azalmýþ olmalý dedi. Hayýr dedim biz konuþmaya baþladýk,doðaya kulaklarýmýzý kapadýk týpký gerçeklere karþýn gözlerimizi kapadýðýmýz gibi. Bir süre sessiz kaldýk,sessizliðimizin henüz beþinci dakikasýnda,aslýnda hiç hýzýný kesmeden ayný derinlikte yaðan yaðmuru, gürüldeyen göðü,çakan þimþeði ve uzaklardan gelen hangi hayvana ait olduðunu seçemediðimiz hayvanlarýn, kýsaca doðanýn sesini yeniden ayný frekansta duymaya baþladýk. Bu çok iyiydi dedi, gülümseyerek, dalgýnlýðýma geldi dedi, nasýl da bir anda bunu duymayý red ettim anlam veremedim dedi. Pencereye yaklaþýp baþýný cama dayayýp, bu henüz baþlangýç ve sanýrým uyusak iyi olur dedi. Baþýmla onu onaylayarak bana ayrýlan odaya gittim, yataðýma girdim ve çatýya vuran, beni belkide en enteresan rüyalara sürükleyecek o büyüleyici senfoni konserinde, yani doðanýn yaðmur konserinde uyumaya koyuldum...

Bakmasýný bilen görmesini de bilir...
Yazan-Edibe Toðaç-Devam Edecek...