dinle sevgili!

sana duyduðum hayranlýðýn tadýný kaçýrýyorsun
anlatamýyorum
ne gözle görülebilen
ne de elle dokunabilen çeliþkilerin
sahipsiz kalýp açlýktan nasýl öldüklerini
bizi aramaktan vazgeçti kader...
sen!
göremiyorsun
sürekli parmak kaldýrýp söz isteyen
duygularýmý
söyle,
sessizlik mi bu aramýzdaki
üþümesin, üþütmesin diye mi
ikiþer üç'er kazak giydirdin
bak!
bu gidiþle benim de
kar tutacak içimde


þimdi uzaklardasýn gece gözlüm
selamý sabahý kesmiþ ses tonun
kuru gürültüler parçalýyor kulak odamýn camýný penceresini
bu gece kalemin ana omurgasýna yüklendim
aþký öven dudaklarýma dokundu parmaklarým
dilimin kusuru yaprak dökmeyi unutmuþ
çok utandým
aynadaki aksimden


ey benim gönül hasretim
dokunsan suskunluðumun keyfine
dökülse sözcükler dilimdeki hamaktan
kýyýsýnda köþesinde kusur kalmasa
ne çok aðlattýk geceleri
ne çok güldürdük kaderi
sýska yüreðimizle tutmaya çalýþtýk
aþkýn nabzýný
kalbimizin bir ayaðýnýn çukurda olduðunu fark edemedik
uzaktan davulumuzun sesi kalp çarpýntýmýzý hýzlandýrdý
yüzümüzü sakladý mazbut geceler


gittiðin günden beri
ruhuma yazdýðýn hayatýn on altýn kuralýný harcýyorum
harca harca bitmiyor
uçurum yüzlü çaða
aklýma sen düþünce
en ücra köþelerime yerleþiyor
kayýp zamanýn kahýrla býraktýðý çaresizlikler
mucit deðilim ki çözeyim
gelmiyor aklýma organik fikirler


ahh þiir gözlüm
inceden inceden dolanýyorsun içime
hangi sözcüklere yer versem ferahlýyor içim
umudunu bekleyen oklavanýn sabrý sitemle tükenirken
sigaramýn dumaný saldýrýyor ciðerlerime
bir manzara çiziyor astýmýn dudaklarýna
ey benim akþamdan kalma
ay yüzlüm
yüzümdeki ölü deriyi söküp atsam
pul pul döksem de ayaklarýma
yaþamýn kýyýlarýnda gezer
düþ kýrýklýklarý..


Sevdambeyaz
Sevda Gencer....