tümörlü bahtýmý gönlümün arka bahçesine gömdüm
sakýncasý yoksa bu yaranýn üstünde hayal kurabilir miyim...



þimdi sen
üstü kapalý konferanslar verirken yalnýzlýðýna
ben senin resmini çiziyorum
mest olduðum dali'nin elleriyle
tuvalimde kargalar
bir buðday tarlasýnýn
göðüs tüylerini çekip
topraðýný eþelerken
korkuluðun gözlerindeki dehþet
ölü takliti yapýyor
tanrý buna gülüp geçiyor



yýlan hikayesine benzer bazý aþklar
uzatmalý sevgililerin çýrpýnan yüreklerinde



tüm gücümle kaþýyýp da kanattýðým
bir yarasýn tenime bulaþan
hafifti sevmelerim
iki muhabbet kuþunun gagasýnda
kelamlarýmýz bir ceviz kabuðunu dolduramazken
sýrada bekleyen kabuklarý
veda sözcükleriyle doldurduk



ben gitmekten korkardým
sen
kafama kusan kuþtan nem kapýp
avuç içi haritanda
çok küçük kalmýþ bir akarsu arardýn kendine
aþk dediðimiz
bir nebze olsun içimizdeki hava þartlarýna direnmeliydi
sosyal fobisiyle göz bebeklerini büyüterek dýþarý bakan
sineðin sýrtýndan düþerek öldü



nereye gitsem yalnýzlýðým bir yaren gibi giriyor koluma
kolumu çekecek olsam
tutunur kaval kemiðimden
hani bir de
bir of çekmek istesem
daðlarýn bir gözünde þer
diðer gözü
daðlara gel melodisiyle geçer duvarlarýmdan



bugün
en lüks aksesuarým
stestoskopumla
kendimi alýp aydýnlýða çýkardým
güneþ henüz yüksek topuklu ayakkabýsýný giymemiþti
senin anlayacaðýn boyu kýsaydý
zaten tam mevsimiydi tenime ihanet etmesinin
nice sokaklardan geçtim
yokluðundan geçer gibi
ayrýlýk kokan çýkmaz sokaðýna
girdiðimde



bak kalbim!!
burasý
ilk göz göze geldiðimiz yer..
kalbim buna gülüp geçiyor



ne vakit
kalbi durmuþ bir þiirime
hayat öpücüðü versen
hibe ettiðim gözlerimden uçaklar geçerdi
seni yaþamak
iniþlerine ve çýkýþlarýna ok gibi fýrlamaktý
çok kötüydü aritmetiðim
sayamazdým dilinde biten tüyleri
aþk biraz da
çýlgýnlýk demekti



hiçbir tesir altýnda kalmadan
kavgalarýnýn alnýndan öpüyorum



sevdambeyaz
S.G