Ah benim sazýmýn teli, harmanýmýn yeli, radýyomun pili, sehedimin zembili günlüðüm. Nasýlsýn, iyi mi’n? Beni soracak olursan, vaziyetler; esgi tas esgi hamam. Ýþte öylesine ömür tüketiyom. Kimsenin beni umursadýðý yok. Yalýnýz; seçimler yaklaþtý diye arayaným soraným olmaya baþladý. “ Fatma Nine’cim, bi ihtiyacýn var mý?” diye soran sorana. Beþ yýldýr nerdeydiniz? Ben onlara yapacaðýmý biliyom.” Çaya çorbaya sandýk, ille de sandýk.” deyip hakkýn, hukukun, özgürlüðün yerine “ sandýk” diyenlerden hýrsýmý alýverecem seçimlerde. Bi de diyom ki kendi kendime; bicik oyla kime ne kadar zarar verebilirsin ki? “Sivrisinek filin kulaðýna konmuþ da, acýttým mý demiþ.” hesabý. Deveden bi tüy koparmýþ gibi olacam yani. Diðer taraftan da “ Belli mi olur, belki benim gibi düþünen bir sürü insan vardýr.” diye umutlanýyom. Umut, fakirin ekmeði iþte.

Sana dün gece gördüðüm üryamý anlatýverim sevgili günlüðüm. Memet Amca’na anlatacak olsam, dinlemez . “Üstün açýkta kalmýþtýr, onun için böyle üryalar görmüþsündür.” der, susturur. Bari sana anlatayým da, aycýk ferahlayým. Bu sefer gördüðüm ürya, hem çok günceldi, hem de çok paralel. “ Üryanýn da mý paraleli olur Fatma Nine?” deme sakýn; olur olur sevgi günlüðüm, hem de bal gibi olur. Dolarý yükselten, hazine arazisine villa yapýldýðýný ortaya çýkaran, borsayý düþüren paralel, üryalarýmýza el atmaz mý? Atar. Bu paralelin her yerde eli, kolu var.

Dün akþam gece haberlerini dinlediydim. Baþbakan her zaman olduðu gibi, iþine gelmeyen her durum, her olay için “Paralel devletin iþi.” deyip duruyodu. Lobiciler gitti, onlarýn yerini paralelciler aldý. Yolsuzluklarýn, usulsüzlüklerin ortaya çýkarýlmasýný paralel devlete baðlýyodu. Rüþveti, yolsuzluðu, dolandýrýcýlýðý ortaya çýkarmak “Paralel olmak” anlamý taþýyo baþbakana göre. Paralel devlet aþaðý, paralel devlet yukarý. Nerdeyse, yaþadýðýmýz kuraklýk bile paralelin iþi diyecek. Saðdan sola paralel, soldan saða paralel; yukarýndan aþaðýya paralel, aþaðýdan yukarýya paralel. Senin anlayacaðýn, içim dýþým paralel oldu. Derken uyuyakalmýþým.

Bi baktým, AVM gibi büyük bir evde tek baþýnayým. Ne Memet Amca’n var, ne çocuklar, ne gelinler, ne de torunlar. Silkelenmiþ dut aðacý gibi meyvesizim. Boþ kavanozun dibinde kalmýþ mercimek tanesi gibi yalýnýzým.Yalnýzlýktan bunalmýþým. Arayan, soran yokmuþ aylardýr. Uçsuz bucaksýz, labirent gibi bir evdeymiþim üstelik. Her yaným duvarla örülü. Yolumu bulup sokaða bile çýkamýyom. Baðýrmak isdiyom sesim çýkmýyo, yürümek istiyom bacaklarýma söz geçiremiyom.

Derken, nasýl yolunu bulduysa, yan komþum çýkýp geliyo. Beni de hiç sevmez. Tabi ben de ona aþkýmdan ölmüyom sevgili günlüðüm. Komþuma, “Memet Amca’nýzý gördünüz mü, nerde bu adam?” diye soruyom, cuvap yok. “ Oðlanlarým nerde?” diyom, týk yok. “ Torunlar nerde?” diyom, aðzý kýmýldýyo, sesi çýkmýyo. Kadýnýn aðzýnda dili dönmüyo, gonuþamýyo. Ýþte böyle sýkýntýlý bi durum.

Sonra komþunun kýzý geliyo, annesi yollamýþ. Baþlýyo anlatmaya. Kýzýn dediðine göre, meðer Memet Amca’n paralel kocaymýþ; biz kendisiyle yýllardýr paralele evlilik yaþamýþýz. Çocuklar, gelinler, torunlar da paralel kiþilermiþ. Sahte suç belgeleri düzenleyip hepsini atmýþlar Silivri’ye. Þu saçmalýða bi bakýver hele. Hiç kocanýn, çocuklarýn, torunlarýn paraleli olur mu? Ama, iftirayla, gizli tanýkla olmuþ iþte.

“ Ýyi de bunca yýl birlikte yaþadýklarýmýz neydi?” diyom; “Paralel hayat, paralel.” demesin mi? Nedir bu baþýma gelen diye saçýmý baþýmý yolmaya baþlýyom. Hüngür hüngür aðlarken uyandým. Bi baktým, yataktayým. Çoktan sabah olmuþ. Ürya gördüðümü o vakit anladým. Memet Amca’n odasýndan, “Kahvaltý hazýr mý? “ diye baðýrýyo. Gittim yanýna, üryamý anlatýverecem. Daha ben “Paralel ürya” derken lâfý aðzýma týktý. “Paralel devlete bu gadar gafayý dakarsan, göreceðin ürya da paralel olur.” dedi. “Sana gaç sefer söyleyecem, paralel maralel devlet yok. Bu; hükümetin kendini aklamak için uydurduðu bir þey. Daha doðrusu, yýllardýr kendi ektikleri tohumlardan yetiþen aðaçlar kendi üstlerine bir bir devrilmeye baþlayýnca, “paralel devlet “ adýný verdikleri bi memleket gerçeði.”… Allah Allah! Bu adam bu sabah nasýl da mantýklý gonuþuyo. Demek ki son günlerde, yandaþ tv ganallarý yerine; gerçekleri anlatan ganallarý izlemiþ, nihayet doðruyu bulmuþ.

Biliyo mun sevgili günlüðüm; bu paralel üryayý gördükten sonra artýk býrak paralel söcüðünü aðzýma almayý, paralel çizgi bile çekmeyecem. Adý batasýca.