Kanlı gözlerinde dolunayın gizemini,
Birde ıssız ormanların korkusunu gördüm.
Bana bir dağın en uç noktasındaki uçurum çiçeği derdin.
Bile, bile yine beni dererdin.
Ben senin cesaretini, ben senin ellerini ben seni severdim.
Kış nasipsizdi, ama oda bizi severdi.
Biz de kışı,
Sabah seheri, çıkıp yola,
Alırdım bir tatlı huzuru ruhuma,
Sevdamı kasım yağmurlarında büyütür, hasretle törpülerdim,
Sen gittin sebebi, niyeti, nihayeti belli olmayan yollara,
Bırakıp uçurum çiçeğini en derin uçurumlarda.

Her Ocak,
Her çiçek solacak.
Uçurum çiçeğin,
Sevda Uçurumlarında,
Binlerce kez daha sana açacak,
Sana söz,
Sana yemin,
Sevdasından emin yine sana, yine senin için açacak.
Silinmese de bu kara yazı,
Karla kaplı dağlardan eksilmeden hasret ayazları,
Bir umut, bin ümit açacak,
Senin İçin...

Elçin ORHAN
26/12/2002