Tut ki bir tutsaksýn
Bütün özgürlükler çaðýrýyor seni çýðlýk çýðlýða
Uzanamýyorsun
Ellerin kelepçede
Baðýramýyorsun
Susturmuþlar dilini

Tut ki bir kelebeksin
Bütün renklerin tutsak
Kanatlarýn yorgun
Ve kelepçedesin

Tut ki bir türküsün diyar diyar söylenen
Seslenmek istiyorsun gelecek umutlara
En yanýk dillerde küllenmek istiyorsun
Bütün ezgiler, bütün sazlar kamçýlanmýþ
Susuyorsun

Tut ki yaþamak istiyorsun
Ellerin kelepçede,ayaklarýnda pranga
Renksizce
Yaþayamýyorsun

Tut ki þairsin
Tutamýyorsun kendini
Ellerin kelepçede.
Parmaklar zaten yorgun
Ýçinde kafiyelerin yiteceði korkusu
Ve aklýndan geçenleri yazabilme tutkusu
Yazamýyorsun

Tut ki aþýksýn
Hatýrlatacak bir ezgi duymak istiyorsun
Kulaklarýnda kulaklarýný patlatacak bir çýðlýk

Tut ki yazmak istiyorsun
Kaðýdýn ýslak
Kalemin kelepçede
Dilin zaten tutsak

Tut ki sonuna gelmiþsin her þeyin
Ölmek istiyorsun
Sevgili özlem özlem gözlerinde
Ölemiyorsun

Tut ki anneni özlüyorsun bir kargaþanýn ortasýnda.
Gitmek istiyorsun
Ansýzýn çekip gitmek
Gidemiyorsun

Tut ki kelepçeler sökülüveriyor ellerinden
Prangalar ufalanýyor avuçlarýnda
Tut ki dostun baþucunda
En yanýk sesiyle türküler söylüyor sana
Tut ki dizlerinde uzaklara dalýyorsun annenin
Uçacak kadar hafifliyorsun
Bütün þarkýlarda, bütün ezgilerde baþýboþ dolaþýyor parmaklarýn
Bütün renklerinle yaþýyorsun
Aklýna gelen bütün mýsralarý karalýyorsun kaðýdýna

Tut ki seviyorsun
Elleri ellerinde
Gözleri bütün renkleriyle gözlerinde

Tut ki en çocuk halinle oyunlar oynuyorsun yasak bahçelerde
Ellerin kelepçesiz
Dillerin kelepçesiz
Parmaklarýn canlý
Kelebekler uçuþuyor dizelerinde
Bütün renkleriyle süslüyorlar mýsralarýný
En çocuk halinle seviyorsun hayatý
En çocuk halinle
En yasak bahçelerde
En çocuk oyunlarýný oynuyorsun hayatýn