Yüreðindeki eskileri de yenilersin artýk, yeni yýlda ! Umutlarýn gibi, yarým yamalak gülen gözlerinin akordunu da yaptýrýrsýn. Yeni kitaplar okursun, yeni elbiseler alýrsýn, yeni günde yazýlmýþ þiirlerin kucaðýna atarsýn kendini; benim olmayan ve bir daha yazýlmayacak þiirler gibi olur sonun, biliyorum.
     Sevdiðin çiçekler gönderilecek belki kapýna, postacý belki kapýný üç kez çalacak. Kýrmýzý kýrmýzý açýlmayý bekleyen ince boyunlu lale demeti beklerken sen, elinde bir tek siyah gül kala kalacaksýn! Mavi hayallerin yarým kalacak bir anda, buz gibi donacaksýn. Kollarý yaðlý kayýþa dönmüþ, koca burunlu, güleç gözlü postacýnýn bahþiþini vermeyi bile unutacaksýn. Neden çiçekçinin deðil de postacýnýn geldiðini bile hiçbir zaman anlayamayacaksýn. Durup durup bir anda avuç avuç gözlerle aðlayacaksýn, saðanak yaðmur edasýnda.
     Öksüz bir çocuða bakmak zorunda kalan üvey anne tavýrlarýnda koyacaksýn, o güzelim masum siyah gülümü suya ve en kýsa zamanda iz býrakmadan soldurma yollarýný arayacaksýn. Ama o asla solmayacak, solan senin ay yüzünden baþka bir þey olmayacak. Yeni yýla simsiyah duygularla gireceksin, kendini…..
     Bir düðün sevincinde yemekler hazýrlayacaksýn bütün sevdiklerine, her servise acýlar boþaltýp dostlarýna yedireceksin. Onlar yedikçe sen hafifleyeceksin, hafifledikçe acýn azalacak, azaldýkça dostlarýn aðlayacak. “Hüzün basacak geceyi, yumruðu havada konuþana vuracak.” Vurdukça kan kokacak ellerin, ölümü düþüneceksin öldürdüðün duygularýmý hatýrlayýp ve günah çýkartýr gibi çýkartacaksýn pislikleri içinden. Her yere kusmuk bulaþacak, üstün baþýn kan kokacak. Yeni yýl sana zehir zýkkým olacak, göreceksin. Ne yaparsan yap aklýndan hiç çýkmayacaðým,anýlar zinciri kurup kurup bozacaksýn sabaha kadar. Bütün oyunlarý kazanacaksýn, kazandýkça sen batacaksýn boðazýna kadar, bir ip atanýn bile olmayacak. Ellerimde boðulacak bu çamurlu dünyada yüreðin. Gözlerin kapanacak ilk önce, boynun son düþüþlerdeyken beyninde son düþler kurulacak. Bu benim ilk cinayetim olacak, gömleðime taze ýlýk kanýn bulaþacak. Karný deþilen kayalarýn dipsiz kuyularýna atacaðým seni. Kimse çýplak bedeni bulamayacak. Her sabah yanýndan bir tren geçecek yüreðine raylar döþeyip, sen bunun deðerini bile anlamayacaksýn, biliyorum.
     Yeni yýl sana zehir zýkkým olacak…
     Bu benim ilk cinayetim olacak….
     Gömleðime taze ýlýk kanýn bulaþacak….biliyorum.

genizleri yakan kemik sesli bir rüzgar çýkar
çengel çiçeði gibi sallanýr duygular dallarda
hangi iklimden geldiðini bile bilemezsin

barut kokusuna taze ýhlamur kokusu karýþýr
ölüvermek istersin bir derenin nazlý su sesinde
tütüne yatmýþ yüreðimden bir nemli hüzün yayýlýr

gözlerim mi yatmýþtýr yoksa, sen mi kanlý bir çukurda pusuya
ikinci mevkiden kalma ölümcül bir sessizlik var havada
ve deþilirken karný kayalarýn son nefesin soðuk soðuk
vadiyi yarýp geçen tren sesinde sözlerin boðuk boðuk
………………………………………..
bütün izlerini sildim, yürüyüp geçtiðin zihnimden
ne anýlar kaldý, ne de hayal-i endamýn
býçak yarasý gibi ince bir sýzýn kaldý
…………………………………………
ellerimden sýzan kandan kalmadýr bu ilk cinayetim
gömleðime sildiðim kan senin taze ýlýk kanýndýr
aðlamalarým seni öldürmeye neden engel deðildi, bilmiyorum