SENÝ O ZAMAN SEVECEÐÝM !



Ben seni;
Gün batýmlarýndaki telaþlarda seveceðim!
Yorgun ama mutlu akþam üstlerinde,
Denizlerin tuz kokusu karaya vurduðunda.
Sokak lambalarýna üþüþen böceklerin pervasýzlýðýnda,
Gecenin habercisi ürperten meltemlerde seveceðim seni.

Ben seni;
Þafaklarýn atýþýndaki alacakaranlýk renklerde seveceðim!
Uyanan kirpiklerin, güne merhaba diyen gözlerinde.
Güvercinlerin nasip aramaya koyulduklarý parklarda,
Güneþin ýsýndýðý, kenetli ellerin terlediði vakitlerde;
Çocuklarýn sobeleþmelerindeki çýðlýkta seveceðim seni.

Ben seni;
Dört mevsimin ayrý ayrý güzelliðinde seveceðim!
Tohumlarýn baþkaldýrýþýnda,ýrmaklarýn deli akýþýnda.
Yazýn,aðustos böceklerinin susmayan þarkýlarýnda,
Sonbaharýn sarýsýnda,yeþilin tonlarýnýn vedasýnda!
Kara kýþlarda dahi,sýcacýk yüreðimle seveceðim seni.

Ben seni;
Býçak sýrtýnda,gümüþ renginde seveceðim!
Namlu ucunda kör kurþunlarýn ölümcüllüðünde,
Cehennem-i ateþler gibi,alev alev yangýnlarýmda.
Ferhatý,mecnunu,keremi tarihten silercesine!
Son nefesime dek,aþkýna amade yüreðimle seveceðim seni.