Ey yar…
Aslýnda fark ediyordum
Yýllara sâri ukdelerin olduðunu
Seni senden alan bir yaranýn bulunduðunu
Gülen ve þakýyan yüzünüzde o kadar ayan ki okunuyordu

Ve fakat
Siz, bir kar örtüsüne
Bürünmüþ baharýn insicamýndaydýnýz
Korkularýnýz, kaygýlarýnýz vardý, an adýnaydý çabanýz
Ümitlerinize aþk esini düþmüþ, þevk, neþe cemalinizi bürümüþ

Yalnýz…
Hakkýyla anlaþýlmaya
Muhtaç olan birkaç önemli husus var
Nereye yetiþmeye çalýþýyorsunuz, neleri ihmal ediyorsunuz
Nasýl bir hesabýn vecdiyle hesaba giriyor ve huzur buluyorsunuz

Can…
Baþarmak çok güzeldir
Fakat O’nun rýzasýna uygun yaþamak gaye deðil midir
Ýnancýmýzdan ödün verdiðimiz müddetçe, kalbi durum fakirdir
Kim takdir ve taltif ederse etsin, ruh ve kalp sadece sahibi içindir

Ey can…
Kalbiniz mümbittir
Ýnayet ve ihsana karþý taliptir
Ýçinizde sinsi bir asabiyet gizlidir, hiddetiniz sabittir
Hassasiyetiniz olduðu kadar, dikkat etmediðiniz de bir gerçektir

Bazen…
Duygu seline kapýlýyorsunuz
Farkýnda olmadan sýnýrlarý zorluyorsunuz
Tabii olan halinizi yansýtýyor, samimiyetle davranýyorsunuz
Ve fakat kimi fýrsatçý insanlarýn, maksatlarýný anlayamýyorsunuz

Bilmem ki…
Kaç insana can oldunuz
Bir canan misali feda olmak için yoruldunuz
Onlara gönlünüzü açtýnýz, samimiyet adýna siz zaten farktýnýz
Sizin bu fedakârlýðýnýzý anlamayacak insanlar için bir þey yapamazdýnýz

Ey ötenin insaný…
Çile ve cefa zaten sana yabancý deðildi
Þefkat ve muhabbet çocukluðundan itibaren hasretindi
Ýþte sen bu hasretini insanlara göstererek kendinle yüzleþiyorsun
Nispet edercesine iþitmeyen, görmeyen, hissetmeyeni terbiye ediyorsunuz…

Mustafa CÝLASUN