Ey efendim...
Ne hakkýyla kul olmayý
Ve ne de þevki sürur ile ümmetin bulunmayý
Ýlim ve irfanla aþkýn sadrýnda yanan umut olmayý baþaramadýk
Ne kadar tahakküm varsa içimizde yaþattýk, zanlardan kurtulamadýk
Dindarlýk adýna simsarlýk yaptýk, insanlarý yargýlamak adýna nasýlda yarýþtýk
Fani olan her þeyin sahibi olmaya adandýk, keyfiyeti her fýrsatta nefsimizde yaþattýk
Ne zaman zor durumda kaldýk, nefes daraldýðýnda dehþet yaþadýk iþte o vakit kalbi yokladýk
Ne feryadýmýz ve ne de özsüz figanýmýz imdadýmýza yetiþmedi, umutlar sinelerde sahipsiz kaldý...

Mustafa CÝLASUN