Ey can...
Muhabbetten söz edersin
Ne kadar samimi olduðunu söylersin
Gönlünün alýnmasý ve övgüler için hiç ses etmezsin
Layýk olduðunu düþler ve hatta düþünür, hülyalarla gidersin
Liyakat ve sýfatýn ne kadar kýymetli ve aziz olduðunu görmezden gelirsin
Her tanýþ olduðun canýn gönlünü almak için sýnýrsýz bir hamiyet gösterirsin
En ufak bir eleþtiri ve tenkit olunca, asabiyet içinde hitap etmeye meyledersin
Hak ve hukuku ehliyet sahibine ne kadar teslim edersin, yoksa talimat mý verirsin
Hatta o an düþtüðün durumdan kurtulmak için tehdit ve yaptýrýmlarýndan mý söz edersin
Muhabbet ve samimiyeti zehaplarýn ve heveslerin için öngören nefes misin, bu sual için ne dersin...

Mustafa CÝLASUN