Ah benim oyalý cemberim, köþe minderim, þiirim, ezberim günlüðüm. Nasýlsýn, iyi min? Ben nasýl mýyým? Nasýl olduðumu bilmiyom. “Ýyiyiz diyem de iyi olalým.” derler ya büyükler; onun için “ iyiyim” deyim de bari, belki iyi olurum. Ihhh!

Þinci sen, “Fatma Nineciðim gene korkunç bi ürya mý gördün?” diyecen. Nerden bildin ? Gündüz ne düþünürsem, gece o üryama giriyo. Hem ne girmek! Bi sýkýntý, bi güç gurusu, bi garmaþa; anlatýlýr gibi deðil. Bazen de hiç aklýma gelmeyecek üryalar görüyom. Dün geceki üryam da iþte böyle bir üryaydý. Ne düþündüklerimle ilgili, ne yaþadýklarýmla. Anlatýverim de dinle:

Üryamda belediye baþgan adayý olmuþum. Hýh! Sanki her iþ bitti de, sýra belediye baþganlýðýna geldi. Gadýn baþýna ne iþin var belediye baþganlýðýnda ? Sanki memlekâtýmýzda gadýnýn adý varmýþ gibi. Milletvekili adaylýk listesinde, gadýnlarýn seçilemeyecek sýralara alýndýðýný bilmiyomuþum gibi. Buna raðmen aday olmuþum. Çok cesurmuþum. “Rakibim yok.” diyomuþum. “Öteki adaylar, çekirdek, çerez.” diyomuþum. Senin anlayacaðýn, samanlýkta yatarken, vezir üryasý görüyom. Þu saçmalýða bi bakýver hele.

Ama þimdiki halimden hem çok gençmiþim, hem de güzel. Havam o biçim. Çalýþma ekibi guruyoz, afiþle basdýrýyoz, müzikle çalýyoz; mitingle, gonvoyla düzenliyoz falan. Çalmadýk gapý býrakmýyoz. Herkesin elini sýkmakdan, ellerim yorgun düþüyo. Öyle bi goþturuyoz ki, kimse hýzýmýza yetiþemiyo. Erkek adaylarýn çalýþmasý, benim çalýþmamýn yanýnda sivrisinek výzýltýsý gibi galýyo. Biz , Mehter Takýmý gibiyiz. Gümbür gümbür gidiyoz gittiðimiz yere, gümbür gümbür geliyoz. Gonu gomþu, “Desteðimiz size.” diyo, baþga bi þey demiyo.

Derken sevgili günlüðüm, oy verme günü gelip çatýyo. Heyecandan, akþamý zor ediyom. Hatta bi ara beni bayýldýyorla, sandýklarýn açýlma sehedine yakýn ayýldýyorla. Her þeyi düþünüyo arkadaþlar, sað olsunlar. Sandýkla açýlýyo. Gerisini ne sen sor sevgili günlüðüm, ne ben söyleyim. Seçimleri 8 oyla gaybeletmeyelim mi? Unca emek boþa gitmesin mi? Hani herkes bana oy verecekti? Dedi ki arkadaþlar; “Ýtiraz ede’m, oylarýmýzý yeniden saydýra’m.” Neyse ki itirazýmýzý gabul ediyorla, oylarý tekrar sayýyorla. Meðer bizim oylarý eksik saymýþla sevgili günlüðüm. Baþganlýk rakip partiden bizim partiye geçiyo. Ve ben belediye baþganý oluyom.

Amanin bizde bi sevinç bi sevinç. Beni havaya atýp atýp dutuyorla. Saçlarým örüzgerde uçuþuyo, her bi telinde yýldýzla parýldýyo, üstüme gökyüzünden çiçekle yaðýyo. “Baþgan Fatma, Baþgan Fatma !” diye ünneþiyorla. Sarýlan sarýlana, yanaklarýmdan öpen öpene. Gucaklayým derken, nerdeyse gaburgalarýmý gýracakla. Memet Amcan da uzakdan öööyle bakýyo. Bana gözlerini bölerdiyo. Adamlar beni havaya atýp atýp dutdula ya, gucakladýla ya, gýsgandý besbelli. Ne var gýsganacak! Bu hengâme sýrasýnda kimin aklýna haþne – fiþne gelir? Somurtacaðýna, bi sevin, eþinle bi gurur duy, di mi? Hem sen baþgan eþi oldun, Mudurnu’da hava atacan. Bana ha bire gaþ- göz edip durdu, bi þeyler anlatmaya çalýþdý da, anlamazdan geldim. Þinci benim iþim gücüm var. Hem artýk ben çok meþgul bi gadýn olacam. Kendisini ihmal etmek isdemem de, hem ev iþlerini, hem belediyenin iþlerini tek bedenle nasýl yürüdecem? Memet Amcan artýk yaðda yýmýrta biþirmesini bari öðrensin. Garný acýkdýça, tavaya yýmýrtalarý gýrýp gýrýp yesin. Ben vaktimin çoðunu belediye iþlerine ayýracam. Yemek memek yapamam diyom.

Millet tebriðe geliyo akýn akýn. Kimi su böreði isdiyo, kimi guzu çevirme; kimi gýrk gatlý baklava, kimi gaymaklý ekmek gadayifi. Baklava yaptýrýver bakalým, su böreði açdýrýver bakalým, guzular çeviriver bakalým. Derken sevgili günlüðüm, kasa tamtakýr galdý diyemeyecem, çünkü zaten tamtakýrdý. Bi sürü borca girdim. Elim, hiç cebimden çýkmýyo ki. Ýþde böne böne ederken; borç boyumuzu aþdý. Neyse! Saðlýk olsun diyom. Diyom ama, içimden bi ses ; “Paran yoksa saðlýðýn da olmaz.” diyo…..Doðru söylüyo. Ýnsan borcunu düþündükçe hasda olur, ödeyemeyince uykusu gaçar, alacaklýlarýndan gaçarken itibarý sarsýlýr. Derken küt, yataða düþer.

Baþganlýðý gazandýk diye sevinç çýðlýklarý atdýk, havayi fiþekle fýrlatdýk, hemþerilerimize sofralar gurduk. Her gören, “Baþganým, size destek verdik; siz de bizim þu iþimizi yapýverin, bizim çocuða iþ buluverin.” diyo. Oy veren de vermeyen de birbirine garýþdý. Mudurnu’da herkes, sanki bana oy vermiþ. Halbuysam; 10 - 15 tene oy eksik alsaydým; baþganlýk güme gidecekdi.

Bi hafta sonra aklýmýz baþýmýza geldi. Artýk daha fazla þýmarmayam, gutlamalarý býrakam da çalýþmaya baþlayam dedik. Tam çalýþmaya baþlayýverecem sevgili günlüðüm, gelen haberle dünyam yýkýldý. Rakip parti YSK’ya baþvurmuþ, seçimler iptal olmuþ. Bu haberi duyunca þak diye düþüp bayýlýyom. Gafamý bi yere çarpýp, ayýlýyom. Ürya deðil de, sanki Türk filmi. Gözümü bi açýyom sevgili günlüðüm, yataðýmdayým. Meðer gene saçma bir ürya görmüþüm. Oh! Çok þükür yarabbi… Hem, ben kim, baþganlýk kim? “Altým hasýrdayken, gözümü Mýsýr’a dikmenin” hiç alemi yok.