Beni anýlarýnda yaþat!
Seni terk edip gitmiþim,
Küfredip kovmuþum gibi deðil;
Gözlerinin yine ta içine gülümserken,
Kollarýnda can vermiþim,
Seni son bir kez öpüp,
Bu kez doya doya deðil,
Sana kana kana sarýlmýþým da veda etmiþim gibi.
Bir ömür süren doyasýya bir vedanýn ardýndan,
Þehri terk edip aklýnýn bir köþesine yerleþmiþim gibi.
Benimle artýk içinden konuþ en fazla,
Hayalinde yine hep o ayný yerde buluþ.
Beni kâðýda dök yetmezse,
Yaz hakkýmda aklýna ne gelirse…
O da yetmezse üç beþ damla gözyaþý dök,
Mendilin öpsün artýk yanaðýný benim yerime…
Bir gün diner o gözyaþlarý elbet,
Nasýl olsa aðlayacak baþka bir omuz buldun;
Sonra belki de aðlanacak baþka birini bulursun.
Ama üzülme, sen de benim kalbimde yaþýyorsun;
Ýyi insanlarýz aslýnda biz,
Kalplerimiz cennet köþesi,
Cennette kimse deðiþip yaþlanmaz ki…
Bedenlerimiz cehennemde yandý.
Hayallerimiz kalbimizde,
Anýlarýmýz aklýmýzda kaldý.
Bana kalbinde tek göz bir oda ayýr
Ben hep orada kalýrým.
Ama þimdi gitmem lazým,
Býrak yeni günlerimiz anýlarýmýzla dolsun,
Artýk bu son vedamýz olsun.
‎
(24 ‎Kasým ‎2013 ‎‏‎02:34)