Uzaktan
Ona bakýyordum
Çok mahzun bir duruþu vardý
Sanki ömür yorgunu, umut solgunu bir candý
Hayli yaþlýydý, yýllar simasýna yansýmýþ ve iz býrakmýþtý
O an garip bir düþünceye kapýldým ve bir müddet öyle yol aldým
Doðum ve ölüm, sevinç ve keder, nimet ve külfet, heves ve umut at baþý gidiyordu
Eðer maziye hoþ bir seda býrakýlmamýþsa, nedenli yaþamak için can adanmamýþsa netice böyle olacaktý
Dayanamadým ve selam verip yanýna oturdum yaþlý amcanýn, yakýndan fark ettim ki gözleri nemli ve yaþlýydý
Sual eyledim, hayýrdýr bey amca dedim, gözlerime baktý güven, samimiyet aradý ve soluklanýp anlatmaya baþladý
Onca çile ve emekten sonra eve sýðamaz oldum, ne haným ve ne de gelin istiyor, misafirlerimiz gelecek diyor, dedi
Ýçim sýzladý, amca oðlun ne diyor bu duruma deyince, hanýmýný ve annesini dinliyor, bana hiç kulak vermiyor diye içini çekti...

Mustafa CÝLASUN