Tam unuttum dediðim anda, umudumun bittiði zaman.
O zifiri karanlýk gecede dolunay gibi parlayan gözlerin gelir aklýma,
Aslýnda insan görünene deðil gördüðüne aþýk olur bir kez daha.
Mesafelerin hiçbir önemi yok aslýnda,hayalim mahþer kadar geniþ,
Düþünebildiðim kadar yakýným sana,hayaline sýðýnacak kadar muhtaç.
Kaç kez ölebilir bir insan,ruh birdir bedende,
Dilden düþsede cümlelerim,gönlüm kýyýsýna vurur hakikati.
Az bildiðinden çok, çok bildiðine daha çok katarak seviyorum seni,
Zalimin biri olmadýn asla dilimde, hep kýsmet diyerek andým gidiþini.
Üç nokta koydum kimi zaman yüreðime, hiç bitiremedim içimdeki seni,
Çarpýp toplayamadým hiçbir zaman seni,sen ki sonu bilinmeyen bir denklem.
Yar deyince içim de sýzlayan yaram,yüreðimin hücrelerine iþlemiþ sevdan,
Gönlümde sen olmasan,vururmuydu kalp kýyýya,sen kýyýya...