Merhaba sandýk izim
Olmayacak olsa da yarýnlar bizim
Her günümün adý sen olacaksýn inan

Bu mektubu aklýmý döndüren ,gülüþümü söndüren bir zamanýn vehmiyle yazýyorum sana .
Bugün anladým ki en mutlu olduðun anda mutsuzluðun dibine vurmak diye bir þey varmýþ.
En kötüsü de o aný bakýþlarýnda hiç kimseye hissettirmeden taþýmakmýþ ..
Ve dayanmasý güç olan daha ne çok zor varmýþ ...
Kalbin gözyaþý yýðýnýyken gülmek,gülerken aðladýðýný bilmek gibi.
Dokunacak kadar yakýnken, dokunamayacak kadar uzak durmak gibi.
Ýçinde çýrpýnan onca söz varken susup her kelimenin kanadýný kýrmak gibi.
Canýn içinden çýkacak sanýrken umudun üstüne yaslanýp ayakta durmak gibi.
En acýsý da ruhunun yandýðý , yüreðinin kaldýðý yerde kalamamak gibi ..

Kaldým ...
Sende kaldým ,gözlerinde kaldým ,sözlerinde kaldým.
Alýp giderken kendimi yanýndan ,yýllarý durduracak bir bakýþlýk demde kaldým ..
Ardýma baktýðýmda , dünyamý döndürecek bir asýrlýk anda kaldým.
O an tutup nefesimi, bir ömre sýðmayacak kadar içime çektim seni, uzaðýna düþüren bir adýmýn hançeresiyle ...

Hiçbir söz anlatamazdý ruhumdaki fýrtýnayý .O yüzden sözüm sustu bir tek yüreðim konuþtu ,
bir mektubun seni çok seven sesiyle.
Ve mutlu mutsuz tadýnda bir resmin yanýmda duran gölgesiyle ..

Susuyor olsam da anla beni , ve ne olur býrakma ellerimi.
Ya da sen ol elim, sen ol dilim, ben sana can olurum, canýmý titretenim .
Sevmekten zor olsa da seviyorum demek, ya sen tüketeceksin beni ya da ben kendimi .
Sensizlik ölesiye bir kördüðüm .Ne olur ses ver artýk bu sessizliðe .
Feryadým ol .
Bil ki bu eylül rengi ruhum bir tek seninle bahar kokuyor aldýrmadan hiç bir mevsime ...

Arzu Karadoðan
18 mayýs 2014
Bir geliþin öncesi bir gidiþin sonrasý adresi kalbim olan sevgiliye ...