Gözün arkada kalmasýn
Nefsin heveslerinden olmasýn
Ne kadar dileðin varsa onu yaþatsýn
Belki anlarsýn bir vakit ukdeler halini yormasýn
Yaþamak dünyaya adanmak mý ruhun sana yabancýlaþsýn

Ne söylense az gelir
Nefs bir kere þahlandý mý cesaret verir
Akýl ve vicdan sessizliðe çekilir, kalp lekelenecektir
Ruhun ne kadar figan etse de, nefsin onu dinlemeyecektir
Kerih olan her tercih, ruhuna, vicdanýna sancý zerk edecektir

Nereye gidiyorsun
Aslýnda bunu yakinen biliyorsun
Yalnýzlýktan ürküyorsun, korkularý öteliyorsun
Gecenin kuytu karanlýðýnda düþlerin girdabýnda inliyorsun
Ufkun kararmýþ, mecalin kalmamýþ, sarhoþ gibi sendeliyorsun

Hangi güzeli görsen
Ýçine düþtüðün niyetini gizlesen
Seni sana býrakmayan temayüllerin esiri isen
Hidayet vakti için hiç gayret etmesen, nefsi ihya etsen
Dünyaya adanmýþ bir sefil olarak bahtýna düþen belayý beklesen

Ölüm dediðin ne ki
Ten zaten senin tasarrufunda inledi
Ruh sahibindi, kalbin nazar gâh deðildi
Verilen mühlet bitti, an habersizken ziyaret etti
O an þakaklarýndan ter sökün etti, nefesin kesildi, gözlerin dikildi

Sen nasýl istiyorsan
Öyle yaþa, zaten bu hak verilmiþ sana
Akýl irfana açsa, hal muhabbetten uzaksa
Dillendirdiðin aþk ve sevda, asla bahar deðil anla
Hak ve hakikatten uzak her ne varsa, nefsin içindir sakýn unutma

Mustafa Cilasun