Uçak, Akdeniz’in üzerinde süzülerek aþaðýya doðru iniyor. Penceremden güzel ülkemi görüyorum. Kendi kendime þunu diyorum: “Eve dönmek güzel...”
     Kýbrýs, nazlý bir gelin gibi duruyor denizin ortasýnda. Papatya gibi sanki. Veya bana öyle geliyor. 10 gündür hasretim bu güzelliðe... Rüyalarýmda hasret giderdim hep bu süre içinde...
     Ve Beþparmaklarýn üzerinden yüzerek Mesarya Ovasý’na iniyoruz. Ova gittikçe büyümeye baþlýyor. Tarlalar sarý sarý baþaklarýyla karþýlýyor beni... Ne kadar kurak da görünseler yine de ayrý bir güzelliði var topraðýn... Buram buram hasret kokuyor... Sevda kokuyor... Vatan kokuyor.... Ýçime çekiyorum bu havayý. Son nefesine kadar soluyorum... Ciðerlerim bayram yapýyor adeta... Eve dönmek güzel...
     Pist üzerinde son kez duruyor uçak. Yolcular ayaklanýyor. Çantasýný, eþyasýný alan kapýnýn yolunu tutuyor. Kapýda hostes bayanlar güleryüzleri ve tatlý edalarýyla “Güle güle” diyor... Merdivenleri aðýr aðýr iniyorum . Yere basýyorum. Ýçime ayrý bir sevinç doluyor. Gözlerim parlýyor, yüreðimde anlatamayacaðým bir mutluluk var... Ülkemdeyim... Eve dönmek güzel...
     Dünyanýn neresinde olursanýz olun, hayat olsa da size özel, hep bu aný beklersiniz, topraða ayak basmayý, sevdiklerinize kavuþmayý, eþinizi, çocuðunuzu kucaklamayý, onlarý öpmeyi, sonra kafanýzda tek düþünce var: “Eve dönmek güzel...”
     Gezersiniz tüm yerleri, beðenirsiniz, büyülenirsiniz, etkilenirsiniz; ama yine de eksik olan bir þey vardýr yüreðinizde... Ne olduðunu tam bilemezsiniz... Anlatamazsýnýz, söyleyemezsiniz... Ýþte tam bu an, ayak bastýðýnýzda topraða, içiniz taþar, sevgi fýþkýrýr dýþarýya, baktýðýnýzda þöyle bir havaya, bembeyaz mutluluklar sarar, geride kalmýþtýr yaþanan güzellikler, artýk onlar sizin için bir hayal, gerçekte yuvanýzdasýnýz þimdi, eve dönmek güzel...
     Alandan içeri doðru ilerliyorum. Küçücük ülkemin sýcak insaný karþýlýyor beni. Herkes birbirini tanýyor. Bir içtenlik, bir samimiyet, bir dostluk, bir sevgi var... “Hoþ geldiniz” sözcükleri havada uçuþuyor... Kapýdaki görevli gülüyor, gümrükteki polis gülüyor, free shoptaki çalýþan kiþi gülüyor, herkes herkes size gülümsüyor. Riyasýz, yapmacýksýz ve içten bakýyor... Havada mutluluk var... Bir huzur doluyor içinize, aþk doluyor... Herkes tatlý, bir baþka biçimde görünüyor iþte... Eve dönmek güzel...
     Valiziniz geliyor... Alýp dýþarý çýkýyorsunuz... Kapýda insanlar sevdiklerini bekliyor... kucaklaþmalar, sarýlmalar, öpüþmeler daha orada baþlýyor... Eve dönmek güzel...
     Eþiniz de gelmiþse sizi almaya, bütün yorgunluðunuz gidiyor... Havada patlayan bir ses kulaðýnýzý çýnlatýyor: “Babaaaa!” Kýzýnýzdan baþkasý deðil bu...
     Ülkede seçim varmýþ... Hayat pahalýymýþ... Elektrik kesiyormuþ... Kavgalar, hýrsýzlýklar, cinayetler, alaveralar, dalaveralar, üçkaðýtçýlýklar alýp baþýný gidiyormuþ... Kimin umurunda... eþiniz, çocuðunuz ve sevdikleriniz yanýnýzda...
     Artýk siz, siz deðilsiniz... Bu dünyaya inmiþ bir meleksiniz... Sevdiklerinizle birlikte arabaya binip mutluluða doðru hareket ediyorsunuz... Eve dönmek güzel...
     Neçekilen uzun yolculuk, ne dakikalarca beklenen kuyruk, ne valizin aðýrlýðý, ne de geride býraktýðýnýz dertler... Silinip gidiyor hepsi bir anda... Kuþ kadar hafifliyorsunuz. Kanatlanýp uçuyor gibisiniz þimdi. Çünkü bu andan itibaren evinizdesiniz...
Hoþ geldiniz...
     Eve dönmek güzel...