Nihayet bitti.Tam dört yýldýr mekik dokuyorum adliyeyle ev arasýnda.Lanet gelsin böyle adalete.Sözde ben haklýyým ama dört yýldýr annemden emdiðim süt burnumdan geldi.Nerden gittim þikayete jandarmaya.Sonra piþman olmadým deðil ama kamu davasý mý ne varmýþ ona dönmüþ dava.Son iki yýl mecbur gittim.Sonuçsa,komþunun ineklerinin benim tarlaya girdiðine dair delil yokmuþ.Küfrede küfrede çýkýyorum adliyeden.Yorgunum,sanki rahatlamýþ da gibiyim.Cuma namazýný da kaçýrdým zaten .Nerden biniyoduk bu minübüse yahu.Þöyle yol boyu bi yürüyeyim ilerde sorarým birine.
Yetiþeyim diye erken çýktým kahvaltýda yapmadým,midem kýyýndý vallahi.Para harcamayý da hiç sevmiyorum.Tüm ailem cimri desede ben tutumlu olduðumu düþünüyorum.Dönerci arýyorum ,heh gördüm bi tane.Stresten bi paket sigara bitti sabahtan beri.Dur önce büfe gideyim ,baþýma aðrý girdi zaten duman tüttüreyim,kendime gelirim biraz.Büfenin önünde bir adam ,sigarayý bi içiyo ki sormayýn.O nasýl bi çekiþ.Sanki hayatýnda ki tüm sýkýntýlarý dumanla birlikte çýkartýr gibi.Neyse diyorum içeri giriyorum.onbirbuçuk veriyorum ki düz beþ geri versin.Sevmem bozuk parayý .Cebimde ki para hep bütün olmalý benim.Büfeden çýkýp saða dönmemle, niye bilmiyorum yere baktým.Daha önce bir arada görmediðim kadar çok para.Ne yapacaðýmý þaþýrýp yukarý bakýyorum.Sesim çýkmýyo sanki.Dört yýllýk sýkýntýlý süreçten sonra bu paranýn Allah tarafýndan gönderildiðini mi düþünmeliyim.Ama ben ne ibadet ederim ne dua.Yok yok bu iþte bi iþ var.Her þeye raðmen parayý yerden alýyorum üstelik kimseye göstermemeye çok çaba göstererek.Bi anda küçülüyordum sanki.Komþu ülkeye kaçak girer gibi adýmlarým.Mayýnlar var sanki ayaklarýmýn altýnda.Hala düþünüyorum ama geri de gitmiyorum bulduðum yere.Yemeði felan unuttum zaten , bi an evvel uzaklaþmak istiyorum burdan.Ya diyorum kendi kendime;paranýn sahibi ne olacak.Ýnsan istermi hiç bu kadar çok bi parayý kaybetmeyi.Kim bilir ne haldedir þimdi.Belki þuan yana yana parayý arýyordur.Geçtiði sokaklarý girdiði dükkanlarý tek tek dolaþýyordur belki.Mahvolmuþtur ,yani ben olsam öyle olurdum.
Köye geri geldim ama yol boyu çok düþündüm.Parayý bulduðum yere geri götürmeliyim.Kaybeden kiþi öyle veya böyle oraya gelecektir.Geceyi huzursuz geçiriyorum uykuda girmiyor gözüme. Sabaha karþý sýzýyorum.Ve tabii kente giden tek aracý kaçýrýyorum.Ýkinci gün bugün kafamda bi dünya þey var.Parayý kullanmayý bile düþünüyorum .Evden dýþarý adým atmýyorum biri görür duyar diye.Kendi evimde hapis gibiyim.Yarýn sabah götürücem kesin.Bundan kurtulmam gerek.Bi ömür kaybeden kiþiyi düþünerek,sanki onun parasýný çalmýþým gibi hissederek yaþayamam.Üçüncü günü sabah biniyorum minübüse doðru kente.Ayný büfeye gidiyorum.Adama durumu anlatýyorum.Benden hemen sonra parayý kaybeden kiþi oraya gelmiþ bakmýþ bakmýþ ,bulamayýnca da yere baka baka yol boyu gitmiþ.Adamýn gittiði yol boyu dükkanlara da sora sora adamýn evini bulmaya çalýþýyorum.Tarif üzerine girdiðim bi sokakta ambulans dikkatimi çekiyor.Sessizce yaklaþýyorum ,aðzýmý bile açmadan.Ne olmuþ ne olmuþ diyenlere cevap görevliden geliyor..Parasýný kaybetmiþ üç gün önce.Çok borcu varmýþ artýk dayanamayýp intihar etmiþ..Yutkunamýyorum ..Sanki babamý kaybetmiþ gibiyim.Bütün suç benim belki de.Parayý hiç almasaydým yerden.Ya da dün sabah uyanabilseydim .Bu gün daha hýzlý olabilseydim.Ýntiharda katille maktül ayný kiþi deðildir.Onun katili benim.Ýntihar eden adamý ben öldürdüm..