Her zamanki gibi bir gunun sonuydu. Yoldan gecenlere dilendigim, onlara dualar okumak zorunda kaldigim ve karsiliginda sadece uc - bes kurus aldigim bir gundu. Biliyordum ilkokuldan... Allah adini kullanarak para kazanmak hayirli degildi ama sadece O'nun adini soyledigim zaman bana yardim ediyorlardi. Ne yapabilirdim ki? Onlarin zaafi benim karnimi doyurabilmemdi.

Gecen sene yine bu aylardaydi. Cocugum losemi olmus, karimla kara kara ne yapacagimizi dusunuyorduk. Sagolsun cevremizde akil verenler cok oluyordu ama destek olan hic yoktu. Ne yapacagim ne edecegim derken bir aciyla daha karsilasmis ve karimi kansere kaybetmistim. Yalnizdim, umutsuzdum ve tam anlamiyla bitmistim. Hayata dair bir beklentim kalmadigindan isimden ayrilmis, gecekondumu satmistim. Geceleri parklarda geziyor, uyuyor, sabahlari ise polisin olmadigi yerlerde dilenerek hayatimi idame etmeye calisiyordum.

Yine bir gun parkta birakilan gazeteyi actim, okumaya basladim. Ramazan ayi geliyordu. Bereketti bir nevi. Bereketti cunku insanlar sadece bu ayda beni ve benim gibileri dusunecekti. Ramazan sabahi yine kaldirima oturmus dileniyordum. Ilginctir ki her zamankinden daha cok bozuk para atiliyordu. Mutsuzdum ama bir yandan da mutluydum. Cunku gercek bir aksam yemegi yiyebilecektim. Polislerle karsilasmadan, tartismadan ve de bagrismadan aldigim paralarla guzelce karnimi doyurdum ve Allah'a bugun icin sukrettim. Sukrettim cunku iyi kotu bir sekilde yasiyordum, hasta degildim, kole degildim ve de borclu degildim. Sadece sevdiklerimi ve siginacak catimi kaybetmistim. O an bu iki aci o kadar da buyuk gelmemisti gozume.

Saat 10'a dogru bir Tekel bayisine girdim. Artan parayla bir tane sarap aldim. Belki dedim, belki esimi ve cocugumu biraz alkolun etkisiyle ruyamda gorebilirim. Sahilde kimsenin goremeyecegini dusundugum kose bir yerde yavas yavas icmeye basladim. Ilk yudumda bogazim yanmaya basladi. Nasil da seneler gecmis icmeyeli diye tebessum ettim. Biraz daha devam ettim, birazcik carpmaya basladi sanki dedim kendi kendime ve yani basima koydum. Bes dakika gecmeden dort kisi belirdi karsimda. Sen niye Ramazan'da iciyorsun dediler. Bu yaptigin cok buyuk gunah dediler. Yetmedi sen su partiye mi oy veriyorsun dediler ve dovmeye basladilar beni... Yapmayin gencler diyemedim, bagiramadim... Sadece gozlerim kapali acilari hissetmeye ve onlari kucaklamaya calistim. Iclerinden en iri olani bir daha boyle bir sey yapma deyip son bir tekme daha atti. Ardindan digerleriyle beraber hizlica benden uzaklasti. Ramazan'da fazla para aldigim icin birazcik mutlu olayim derken bir guzel dayak yemistim genclerden. Sebebi de sadece sarap icmemdi.

Ertesi sabah her zamanki yerimde dilenmeye baslamistim. O gencleri gordum. Sicakta oruc tutmanin ne kadar zor oldugu ile ilgili bir seyler konusuyorlardi. Beni gorup halime uzulduler. Buyur amca deyip uc bes kurus attilar. Belli ki hatirlamiyorlardi gecen aksamdan beni ama kendilerince iyilik yapiyorlardi.

Kisaca aksam yanlis oldugunu dusundukleri sey icin dovuyorlardi sabah ise bereketli bir ay oldugu icin belki de Cennet'e gidebilmek icin bana sadaka veriyorlardi. Bense sesimi cikarmiyor, beni doven cocuklara gozlerinin icine baka baka Allah sizden razi olsun gencler diyordum. Bu sistemde bir seyler yanlisti, biliyordum ama soylemesi, bir sey yapmasi gereken sanki ben degildim diye dusunuyordum.